Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
1.Οι νεωτεριστές που αυτοσχεδιάζουν επάνω στη γλώσσα γίνονται Χριστομάχοι για τον ίδιο λόγο που και οι εικονομάχοι είναι επίσης Χριστομάχοι, διότι αρνούνται την ενσάρκωση του Θεού.
2.Η ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος είναι άμεσα και ουσιαστικά συνδεδεμένη, σύμφωνα με την μαρτυρία του Κυρίου, με την Ελληνική Γλώσσα.
3.Ο Κύριος είπε προς τους Έλληνες, «σήμερα δοξάζεται ο Υιός του ανθρώπου» για να συνδέσει την ενανθρώπισή Του με την Ελληνική Γλώσσα.
4. ΟΙ νεωτεριστές δεν αντιλαμβάνονται τον ουσιαστικό σύνδεσμο της ενανθρώπισης του Θεού με την Ελληνική Γλώσσα, γιατί δίδουν στην έννοια της «δόξας» επιφανειακή ερμηνεία εννοώντας δόξα αυτό που λέμε σήμερα φήμη ή δημοσιότητα , λόγω του ότι η Ελληνική Γλώσσα ήταν διαδεδομένη σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο.
5.Ποιο είναι το αληθινό νόημα της δόξας, και με ποια έννοια χρησιμοποιεί τη λέξη αυτή ο Ιησούς συνδέοντας την ενανθρώπιση του Θεού με την Ελληνική Γλώσσα; Είναι η δόξα αυτό που λέμε φήμη ή δημοσιότητα;
6.Είναι δυνατόν να εννοεί ο Ιησούς την ποσότητα, δηλαδή το πλήθος των ανθρώπων που θα ακούσουν γι΄Αυτόν και να μην εννοεί την ποιότητα, δηλαδή την αληθινή γνώση γι΄ Αυτόν και για τη Διδασκαλία Του;
7.Το αληθινό νόημα των λόγων του Ιησού φαίνεται από την παραβολή των όρων δημοσιότητα (φήμη) με τον όρο αναγνώριση (επίγνωση).
8.Η δημοσιότητα είναι μια διαδικασία στην οποία το φαινομενικό υποκαθιστά το πραγματικό. Με αυτήν την έννοια η δημοσιότητα είναι μια ψευδο-ανάγκη γιατί δεν ανταποκρίνεται σε καμιά βαθύτερη ψυχική και πνευματική ανάγκη.
9. Υπάρχει μια μεγάλη σύγχυση ανάμεσα στην δημοσιότητα και στην αναγνώριση. Η αναγνώριση (επίγνωση) ικανοποιεί τη βασική ανάγκη της ψυχής να εκφράσει αυτό που είναι κανείς στ΄ αλήθεια. Το αντίθετο συμβαίνει με τη δημοσιότητα (φήμη) στην οποία δημοσιοποιούμε εκείνα τα στοιχεί που θέλουμε να φαίνονται, τα φαινόμενα, τα επιφανειακά και όχι το βάθος της ψυχής μας.
10. Είναι αδιανόητο να σκεφθεί κανείς ότι ο Κύριος εννοούσε ως δόξα αυτό που ονομάζουμε σήμερα δημοσιότητα ή φήμη.
11. Ένας λόγος που μεγάλοι συγγραφείς υποστηρίζουν την εκμάθηση της Ελληνικής Γλώσσας σε όλο τον κόσμο στο πρωτότυπο είναι ότι η Ελληνική Γλώσσα είναι άμεσα και ουσιαστικά συνδεδεμένη με το γεγονός της σαρκώσεως του Θεού.
12. «Η πατερική θεολογία είναι "θεολογία των γεγονότων", γράφει ο Γεώργιος Φλωρόφσκι, μας καθιστά δηλαδή συγχρόνους ωρισμένων ιστορικών γεγονότων, των γεγονότων της Ιεράς Ιστορίας. Αλλά το βασικώτερον και αποφασιστικώτερον από τα γεγονότα αυτά είναι ακριβώς η σάρκωσις του Θεού και η εν μέσω ημών σκήνωσίς του, η οποία εσημειώθη ιστορικώς διά της εντάξεως και της ενσωματώσεως του ελληνισμού εις την Έκκλησίαν. Όλα τα λάθη, όλαι αι πλάναι, όλοι οι πειρασμοί ενός υπερβολικού εξελληνισμού του Ευαγγελίου, φαινόμενον αρκετά συχνόν κατά την διάρκειαν των αιώνων, δεν είναι δυνατόν να εξασθενήσουν την σημασίαν του θεμελιώδους αυτού γεγονότος: διά την κήρυξιν και την διάδοσιν του χαρμόσυνου αγγέλματος της εν Χριστώ σωτηρίας, διά την έκθεσιν και την διατύπωσιν της χριστιανικής θεολογίας έχρησιμοποιήθησαν ευθύς έξ αρχής κατηγορίαι ελληνικαί. Πατερική θεολογία και καθολικότης, ελληνισμός και ιστορικότης αποτελούν τας συζύγους όψεις ενός μοναδικού και αδιαιρέτου δεδομένου" .
( Το απόσπασμα ελήφθη από παράθεση στο Ιστολόγιο panayotis televantos).
Αυτοί είναι κάτι μεταξύ θεολογούντων φιλοσόφων και φιλοσοφούντων θεολόγων νομίζω!....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το σχόλιο-χαϊκού!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ένας μαθητής ζήτησε την άδεια να πάρει μέρος στο χορό των δερβίσηδων. Ο σείχης τότε του είπε: Νήστεψε εντελώς για τρεις μέρες. Ύστερα μαγείρεψε τα πιο νόστιμα φαγητά. Αν και τότε ακόμα προτιμάς το χορό, μπορείς να πάρεις μέρος σ΄ αυτόν."
Φαίνεται πως όταν λείπει η εμπειρία παραπαίει κανείς μεταξύ θεολογικής φιλοσοφίας και φιλοσοφικής θεολογίας.
Η ιστορία των Σούφι είναι από το βιβλίο Μυστικοί της Ανατολής του Γιάννη Υφαντή,Εκδόσεις ρατώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή