Η θέα του ωραίου

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

1. Η θέα του ωραίου επιβεβαιώνει μια σύνδεση ανάμεσα σε κάτι αόρατο, αλλά αληθινό - τα αισθήματά μας- με τον αξιοσημείωτο κόσμο γύρω μας. Είναι το πνεύμα του Θεού μέσα μας, η χάρη, που μας συνδέει με την αίσθηση ότι πίσω από τα ωραία πράγματα είναιη παρουσία του Δημιουργού. Αυτό το νόημα εκφράζει ο στίχος του Δαβίδ " ουκ ελάτρευσαν την κτίση οι θεόφρονες, αλλά τον Κτίσαντα."

2. Η αγάπη για το ωραίο μ’ έκανε να αγαπήσω τον Ιησού . Μέσα από τους στίχους των ψαλμών του Δαβίδ, του Άσματος, του Εκκλησιαστή και ιδίως μέσα από τα λόγια του Ευαγγελίου είναι αδύνατο να μην νιώσεις το θείο έρωτα για το άπειρο κάλλος του προσώπου του γλυκύτατου Ιησού.

3. Η επιλογή της αισθητικής απόλαυσης , της χαράς από τη θέα του ωραίου, είναι αυθόρμητη, επειδή είναι έμφυτη. Σπέρματα της αγάπης του ωραίου υπάρχουν μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ο άνθρωπος γεννιέται προφήτης, καλλιτέχνης, ποιητής, εφευρέτης κ.α. εξαρτάται ποια από όλα τα χαρίσματα αυτά θα καλλιεργήσει.

4.Μια μεγάλη αλήθεια γι' αυτόν τον κόσμο, είναι τα λόγια του Κυρίου «ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος». Που σημαίνει, ότι ο άνθρωπος έχει πνευματικές ανάγκες, και ότι χωρίς πνευματική τροφή και χωρίς ψυχική γαλήνη, δεν μπορεί να χαρεί ούτε τα υλικά αγαθά, όσο πολλά κι αν είναι αυτά κι όσο σπουδαία και μεγάλα. Δίχως πνευματική ηρεμία, με την καρδιά σφιγμένη απ' το εσώτατο, υπαρξιακό άγχος, ο άνθρωπος τίποτα δεν μπορεί να χαρεί. Οι ενοχές και οι θλίψεις υποσκάπτουν την υγεία του και τον οδηγούν πριν την ώρα του στο θάνατο.

5. Πολλοί δεν έχουν κάποιο όραμα ευρύτερο και υψηλότερο από τη μίζερη, συνηθισμένη, βαρετή καθημερινότητα. Δεν μπαίνουν στο νόημα της ποίησης και δεν καταλαβαίνουν τις εικόνες και τις μεταφορές της Σοφίας. Τα λόγια του Ευαγγελίου είναι τόσο απλά. Τα καταλαβαίνει με τη χάρη του Θεού κι ο πιο απλός από όλους τους ανθρώπους

6.«Ο Θεός με ξέρει», μου είπε κάποτε ο Θωμάς, κάποιος απλός λαχειοπώλης στη Λάρισα. Ο Γιώργος, ο ανάπηρος υπαίθριος στιλβωτής της Καλύμνου, με χαιρετούσε πάντα με την ίδια ευχή: «Χαίρετε κι αγαλλιάσθε, Μόσχο μου, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς».

7.«Να ζεις για την ψυχή σου», γράφει στο Ημερολόγιό του ο Τολστόι: «Να ζεις για την ψυχή σου, και χωρίς να προσπαθείς χωρίς καν να καταλαβαίνεις ότι το κάνεις, θα συνεισφέρεις στη βελτίωση της κοινωνίας». (Τολστόι, Ημερολόγιο της Σοφίας», εκδ. Πρίντα).

8. Στην Εκκλησία ζούμε με την ψυχή μας. Ακόμα κι ο πιο βίαιος από μας μοιάζει με αρνάκι. Η μητέρα μου, που ήταν της έκτης τάξης του δημοτικού έλεγε, "πηγαίνω στην Εκκλησία άρρωστη και γυρίζω υγιής".