"Ο Θεός του Θερισμού"

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Στον Ζαν Λυκ Γκοντάρ


«Δεήθητε ουν του κυρίου του θερισμού όπως
εκβάλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού»
(Ματθ.9,38)

Πάντοτε με ενδιέφερε να ξέρω πώς σκέφτονται και πως νιώθουν οι άνθρωποι στις πιο οριακές στιγμές της ζωής τους, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με καταστάσεις ζωής και θανάτου. Στους βίους των αγίων , των μεγάλων ποιητών και συγγραφέων και γενικά οποιουδήποτε αξιοσημείωτου ανθρώπου εκείνο που με ενδιέφερε πάνω από όλα ήταν ο τρόπος που πέθανε. Όχι τόσο πώς έζησαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι άνθρωποι, αλλά πώς πέθαναν. Άλλωστε λένε ότι όπως ζει κανείς έτσι και πεθαίνει!
Είναι πολύ ενδιαφέρον και μου αρέσει πάντοτε να το ακούω το πώς ένιωσε και τι σκέφτηκε ο αγαπημένος μου Ρώσος συγγραφέας Φεντόρ Ντοστογιέφσκι. Όπως είναι γνωστό ο Ντοστογιέφσκι καταδικάστηκε σε θάνατο και η ποινή του μετετράπη σε ισόβια δεσμά, την ώρα που περίμενε το θάνατο μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα!
Η πρώτη σκέψη που ήρθε στο μυαλό του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα μαζί με το άκουσμα της χάρης ήταν γιατί δεν αγαπούσε όλους τους ανθρώπους! Με τη χάρη πλημμύρισε την ψυχή του η αγάπη για όλους και για όλα. Του φαινόταν το πιο φυσικό πράγμα να αγαπούμε όλους τους ανθρώπους σαν τον εαυτό μας.
‘Eνα αιώνα αργότερα ο Νέλσον Μαντέλα ,όταν έβγαινε απ΄ τη φυλακή όπου είχε περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, ένιωθε το ίδιο. « Όταν έβγαινα απ΄ τη φυλακή» γράφει στην αυτοβιογραφία του « αυτή ήταν η αποστολή μου: να απελευθερώσω αμφότερους, τον καταπιεζόμενο και τον καταπιεστή. Γιατί για να είσαι ελεύθερος δεν αρκεί να βγάλεις τις αλυσίδες κάποιου. Πρέπει να ζεις με ένα τρόπο που σέβεται και προάγει την ελευθερία των άλλων. Η ελευθερία είναι αδιαίρετη, τόσο των διωκομένων όσο και των διωκτών. Ο διωκόμενος κι ο διώκτης το ίδιο, έχουν αποστερηθεί την ανθρωπιά τους»
Μια συλλογή από τέτοιες μαρτυρίες αποτελεί το καινούριο βιβλίο μου με τον τίτλο «Ο Θεός του Θερισμού», ένα εγκώμιο στις μεγάλες μορφές του πνεύματος ! Έδωσα τον τίτλο αυτόν από ένα στίχο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, γιατί η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι η καλοσύνη και η αγάπη. Αντίθετα με την τρέχουσα αντίληψη ,ότι δεν μπορεί να ζήσει κανείς με την καλοσύνη, μια πλειάδα μορφών του πνεύματος εκόμισαν στην Τέχνη το μήνυμα της καλοσύνης και της αγάπης.
Ανάμεσα στις μορφές αυτές περιλαμβάνονται συγγραφείς και σκηνοθέτες του κινηματογράφου όπως είναι οι Ρώσοι Ντοστογιέφσκι και Αντρέϊ Ταρκόσφκι, ο Ιάπωνας Ακίρα Κουροσάβα, ο Γερμανός Ράϊνερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ο Πολωνός Κριστόφ Κισλόφσκι, ο Γάλλος Ζαν Λυκ Γκοντάρ κ.α. Το υψηλό νόημα ενός έργου Τέχνης είναι το στοιχείο της υπεροχής του. Οι ιδιοφυείς αυτοί πνευματικοί δημιουργοί καλλιεργούν την πνευματική ζωή, ιδίως των νέων ανθρώπων ρυθμίζοντας την ψυχή τους και διαπλάθοντας τη διάνοιά τους!

(Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου,"Ο Θεός του Θερισμού", Διανομή, Βιβλιοπωλεία Παιδεία, Λάρισα=