Εναντίον και υπέρ της ανωνυμίας (σχόλια στο διαδίκτυο)

Ο amethystos είπε...
Aγαπητέ μας φίλε κ.Μόσχο Καλό Πάσχα.Η ανωνυμία των blogs είναι μία αντίθεση στην επωνυμία τών Μ.Μ.Ε. Η επωνυμία δέν εξασφαλίζει λόγο. Η γνώμη τών ανθρώπων, η άποψη, η επιστημονική γνώση, η δημιουργία δέν είναι λόγος. Δύσκολο να πεί κανείς πώς ο Λόγος Χριστός ενσαρκώνεται σε κάθε πιστό. Δέν είναι ακριβώς Ορθόδοξη διδασκαλία. Ο επώνυμος είναι συνώνυμο της εξουσίας, απο πίσω βρίσκεται η δόξα και η διασημότης τουλάχιστον. Εάν δέν μπορείτε να απαντήσετε γιατί υπάρχει η αποκάλυψη στην Κ.Δ πώς επιτρέπετε στον εαυτό σας να διατηρεί τις γνωστές απόψεις σας; Ο τρόπος ζωής της υπακοής σε Γέροντα δέν είναι τίμιο να γίνεται αντικείμενο εκμεταλλεύσεως απο τη διάνοια μας. Η υποκειμενική αφήγηση έστω και αν είναι εξομολογητική δέν είναι λόγος. Ανήκει στην σύγχρονη ατομικότητα. Η λαική σοφία προέρχεται απο την Εκκλησία αλλα δέν ταυτίζεται με αυτή.
Τετάρτη, 31 Μάρτιος, 2010

Ο Μόσχος Εμμ.Λαγκουβάρδος είπε...
Καλό Πάσχα!
Ευχαριστώ για το σύντομο και μεστό σχόλιό σας. Αν όμως είναι έτσι όπως τα λέτε
κανένας δεν είναι υπεύθυνος, κανένας δεν είναι ελεύθερος και ουδείς
σώζεται. Ευθύνη είναι η σύνδεση του προσώπου με τις σκέψεις , τα λόγια και
τα έργα του. Η μη σύνδεση είναι αποφυγή της ευθύνης. Χωρίς ευθύνη δεν είναι κανείς ελεύθερος.
Κανείς δεν ξέρει πως και ποιους σώζει ο Θεός, ο Κύριος Ιησούς μας αποκάλυψε ότι Αυτός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Σ’ Aυτόν στηρίζουμε την ελπίδα μας. Σωτηρία είναι η ένωσή μας με τον Κύριο Ιησού, το να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν δηλαδή ενωμένοι με το Λόγο. H ένωσή μας με το Λόγο του Θεού, όταν μπορούμε να πούμε ότι δεν ζούμε εμείς αλλά ζει μέσα μας ο Ιησούς Χριστός, δεν είναι όμοια με ενσάρκωση του Λόγου κατά χάριν; Τι σημαίνουν τα λόγια «θεοί εστέ»;
Τι θα γίνει αν κανείς δεν πιστεύει σ΄αυτά που λέει; Αν άλλα λέει φανερά για το φόβο της Αποκάλυψης κι άλλα λέει όταν είναι κρυμμένος; Τι καλό θα βγει αν δεν πιστεύουμε σε κανέναν, ούτε στο Ευαγγέλιο στην Εκκλησία, μια που αναγιγνώσκεται φανερά από τους Ιερείς που έχουν όνομα;
Δεν εννοώ το όνομα με την έννοια των «επωνύμων» ούτε με αυτήν των ΜΜΕ. Κανένας δεν πιστεύει ότι αυτά που λένε τα πιστεύουν. ‘Άλλωστε κρύβουν πίσω τους κάποιον πομπό που τους κατευθύνει στο τι θα πουν και τι δεν θα πουν. Τα ΜΜΕ δυστυχώς έχουν αναγάγει το ψεύδος σε επιστήμη.
Η επωνυμία δεν έχει να κάνει ούτε με τα ψέματα , ούτε με την εξουσία. Το όνομα δεν έχει την έννοια που δίνει ο κόσμος στους «επωνύμους». Η «επωνυμία» τους έχει τόση σχέση με το όνομα όση σχέση έχει η αναγνώριση με τη δημοσιότητα. Άλλο πράγμα είναι η ανάγκη να σε γνωρίζει η μάνα σου κι ο πατέρας σου και οι φίλοι σου κι όλος ο κόσμος ως άνθρωπο άξιο σεβασμού και αγάπης κι άλλο η ανάγκη της δημοσιότητας, δηλαδή η ανάγκη να αποκτήσεις όνομα και φήμη με τα ψέματα, με την ψεύτικη εικόνα για τον εαυτό σου.
Οι κρατούμενοι στα στρατόπεδα των ναζί πέθαιναν από έλλειψη αναγνώρισης περισσότερο παρά από τις κακουχίες. (Φράνκλιν). Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα με την ομοιομορφία πλήττουν την ανάγκη του ανθρώπου για αναγνώριση που είναι μεγαλύτερη κι απ΄ το ένστικτο αυτοσυντηρήσεως και της αναπαραγωγής. Ο Καμύ στον Ξένο του και ο Φράκλιν επίσης ασχολούνται με το θέμα αυτό που έχει άμεση σύνδεση με το όνομα. Η αντικατάσταση του ονόματος με αριθμούς από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα σκοτώνει ηθικά και σωματικά τον άνθρωπο.
Αλίμονο αν η συνήθεια με τα ψευδώνυμα επεκταθεί και στη ζωή!
Τετάρτη, 31 Μάρτιος, 2010

Ο amethystos είπε...
Αγαπητέ κ.Μόσχο, μπορείτε να βρείτε έναν αληθινό Χριστιανό ιερέα να σάς κατηχήσει στην πίστη μας. Αυτά πού νομίζετε ότι είναι Ορθοδοξία είναι απλώς λογοτεχνία, καθώς επίσης και σύγχρονος συγκρητισμός. Εσείς ξέρετε καλύτερα από εμάς από πού προέρχονται οι πεποιθήσεις αυτές.
Εκείνο πού λείπει από τον συγκρητισμό είναι η διάκριση. Και δέν αντικαθίσταται με τίποτα.
Δυστυχώς αγαπητέ φίλε το συναίσθημα δέν είναι καλός οδηγός.
Ο Θεός μαζί μας.
Τετάρτη, 31 Μάρτιος, 2010


Ευγενικέ φίλε,

πράγματι αγωνιώ για την ορθότητα της πίστης μου. Ίσως δεν πρέπει
να ασχολούμαι με τη θεολογία, ενώ είμαι αδόκιμος στην πίστη και τα παραδείγματα που φέρνω προέρχονται απ΄ τη λογοτεχνία και όχι απ΄ τη θεολογία.
Θα χρωστούσα μεγάλη ευγνωμοσύνη σε σάς ή σε καποιον ιερέα που θα μου έδειχνε πού σφάλλω όταν θεωρώ τα ψευδώνυμα κοσμική μέθοδο η οποία απάδει προς την Εντολήν του Κυρίου Ιησού να ζούμε σ΄ αυτόν τον κόσμο χωρίς να χρησιμοποιούμε τις μεθόδους αυτού του κόσμου.
Ενώ η Ορθόδοξη Πίστη μετατρέπει την ήττα σε νίκη, οι κοσμικές μέθοδοι μετατρέπουν την νίκη σε ήττα.
Αν χρησιμοποιούσα ψευδώνυμο θα ομολογούσα ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο και θα αναγνώριζα ότι είναι ένα απο τα στοιχεία του κόσμου τούτου.
Το κακό νικάει, όταν χρησιμοποιούμε τις μεθόδους του.
Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου προς τον Πέτρο, "δεν θα μπορούσα να καλέσω λεγεώνες αγγέλων..."

Ευελπιστώ ότι με την ευγένεια και την ηρεμία που σας διακρίνει, για την οποία μου είστε αγαπητός φίλος, θα συγχωρήσετε την επιμονή μου όσον αφορά στην αποστροφή μου στις μάσκες και στις ψευδο-νυμίες.
Καλή Ανάσταση!


Ο Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως ήταν ο ναζισμός και ο κομμουνισμός - το ίδιο κάνει σήμερα και ο οικουμενισμός - επιδιώκουν την ενότητα βάσει της ανωνυμίας του ... επώνυμου (;) λαού: Όλοι το ίδιο, όλοι ανώνυμοι και όλοι με ένα στόχο: Τον κομμουνισμό, το ναζισμό, τον οικουμενισμό. Αντιγράφουν την εκκλησιαστική ενότητα, όπου στην Εκκλησία, είναι επίσης όλοι ΄Ενας, με Ένα όνομα : Χριστοί και, όσοι άξιοι, κατά χάριν Χριστοί. Η κοσμική ενότητα στηρίζεται στη ιδιοτέλεια, η δε εκκλησιαστική στην ανιδιοτέλεια. Ποτέ δεν αποσκοπεί στην προβολή του φορέα του ονόματος. Σκοπό έχει την ανάδειξη του φερωνύμου αγίου. Κάτι που, ως φαίνεται, ξεχνάμε ή τουλάχιστον, σπάνια προτρέπουμε τον φορέα ονόματος αγίου να επιδιώξει. Και σαν να μην έφθανε αυτό, έχουμε και τα υποκοριστικά -ακης, -ούλα και ότι άλλο κατεβάζει ο ευφάνταστος νους του αναδόχου ή των γονέων.

Θα ήθελα επίσης να γράψω και κάτι ακόμη, σχετικά με το παρεξηγημένο συναίσθημα. Η πηγή του συναισθήματος είναι η θρησκεία. Αλλά συναίσθημα από συναίσθημα διαφέρει, όπως διαφέρουν μεταξύ τους οι θρησκείες. Συναίσθημα υπάρχει και στα ζώα. Είναι το συναίσθημα εξ ενστίκτου. Στον άνθρωπο υπάρχουν ένστικτα, υπάρχει και το ενστικτικό συναίσθημα. Πολλές θρησκείες καλλιεργούν από άγνοια αυτού του είδους το συναίσθημα. Και υποθέτουν, κακώς, ότι αγγίζουν την παγκόσμια αρμονία ή κάτι άλλο. Το ίδιο κάνουν και οι παραλλαγές της χριστιανικής θρησκείας. Εδώ όμως άγνοια δεν συγχωρείται. Εκτός, αν συνειδητοποιείς την ανημποριά σου. Και μη δυνάμενος να κάνεις διαφορετικά, ερεθίζεις το συναίσθημα με επιβλητική μουσική ή χορωδιακά καλλικέλαδα ακούσματα. Αυτό είναι το υψηλής διαφοροποίησης συναίσθημα των ανώτερων θηλαστικών. Που αναζητούν παρεμφερείς, αλλά με διαφορετικό νόημα, συμπαντικές αρμονίες ή το παγκόσμιο κάλλος. Δεν είναι το, σε ισοκράτημα, μονοφωνικό συναίσθημα του Λόγου, όπως για παράδειγμα με το : " Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας ... "

Καλή Ανάσταση!
Πέμπτη, 01 Απρίλιος, 2010