11.4.11

"Όσα αγνά , ταύτα λογίζεσθε"


Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο αγαπών τον Θεόν, λέει ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, είναι ένα με το Θεό. (Ο αγαπών τον Θεόν εν αυτώ εστίν). Οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα που μετέχουμε στο πνεύμα του Θεού. Κανένα άλλο πλάσμα στη Δημιουργία δεν έχει το χάρισμα του πνεύματος. Αυτό το νιώθουμε στην προσευχή, όταν το πνεύμα μας και το πνεύμα του Θεού είναι ένα.

Στους έσχατους καιρούς σαν αυτόν που ζούμε , τα έσχατα πράγματα είναι οι λέξεις.

Ο κόσμος αυτός δεν είναι αιώνιος. Κάποτε θα καταστραφεί. Είναι ο θάνατος η καταστροφή του κόσμου γι' αυτόν που πεθαίνει ; Τίποτε από τα βλεπόμενα δεν θα μείνει και τίποτε από τα αισθητά δεν θα πάρουμε μαζί μας. Μόνο η διδασκαλία του Κυρίου Ιησού είναι αιώνια.Ούτε ένα γιώτα δεν θα αλλάξει.

Οι λέξεις είναι τα έσχατα πράγματα. Ο Θεός κατευθύνει τη σκέψη σ΄ αυτό που έχουμε ανάγκη. Αρκεί να ζητήσουμε τη βοήθεια Του. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να αγαπήσει το Θεό ή να απομακρυνθεί από Αυτόν.

Η θεία χάρη επινοεί πολλούς τρόπους για να μας επισκεφθεί, όταν η καρδιά μας ποθεί το Θεό. Πάντοτε όμως με το Λόγο του Θεού. Σε κάθε εκκλησιασμό επισκεπτόμαστε λέξεις. Ο Θεός κατευθύνει τη σκέψη μας σ΄ αυτό που έχουμε ανάγκη.

Παραθέτω μια περικοπή από την επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Φιλιππησίους, η οποία αναγιγνώσκεται την Κυριακή των Βαϊων. Το προκείμενο της επιστολής είναι το "ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου" . Τα λόγια του Αποστόλου περιγράφουν την κατάσταση της ψυχής που είναι προετοιμασμένη να δεχθεί το Θεό και να ενωθεί με το πνεύμα Του. Δίχως προετοιμασία πως η ψυχή που είναι γεμάτη πάθη θα προσεγγίσει την απόλυτη καθαρότητα του Πνεύματος;

Την Κυριακή των Βαϊων η Εκκλησία μας γιορτάζει την είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα. Ο κόσμος στρώνει τα ενδύματά του ως μια ένδειξη ότι είναι έτοιμος να ενδυθεί τον Κύριον και κλάδους φοινίκων, ως σύμβολα των καλών έργων, για να δεχθούν τον Κύριον, ο οποίος εισέρχεται πράος και ταπεινός επί πώλου όνου. Ο όνος είναι σύμβολο της ειρήνης, ενώ ο ίππος είναι σύμβολο του πολέμου.

"Αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. πάλιν ερώ χαίρετε. Το επιεικές υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις. Ο Κύριος εγγύς. Μηδέν μεριμνάτε, αλλ΄ εν παντί τη προσευχή και τη δεήσει μετά ευχαριστίας τα αιτήματα υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν φρουρήσει τας καρδίας υμών και τα νοήματα υμών εν Χριστώ Ιησού.

Το λοιπόν, αδελφοί, όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε. α και εμάθετε και παρελάβετε και ηκούσατε και είδετε εν εμοί, ταύτα πράσσετε. και ο Θεός της ειρήνης έστε μεθ΄υμών."

1 σχόλιο:

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Είναι ο θάνατος η καταστροφή του κόσμου γι' αυτόν που πεθαίνει;
Διάβασα στο βιβλίο του Παύλου Ευδοκίμωφ,"Ορθοδοξία" πως οι νεκροί έχουν πλήρη διαύγεια.
Οι νεκροί βλέπουν τον κόσμο μας;
Ο άγγελοι βλέπουν και μας βοηθούν.
Οι νεκροί μας βλέπουν και προσεύχονται για μας;

Ο γέρων Πορφύριος είπε πως όταν φύγει θα είναι περισσότερο κοντά μας από τώρα που είναι εν τη ζωή.

Οι νεκροί εισέρχονται στην εκτός τόπου και χρόνου κατάσταση (αιωνιότητα); Βλέπουν τον Κύριο και τους Αγγέλους Του αυτοί που σώθηκαν, όπως ο ληστής επί του σταυρού;