6.6.10

Σχόλια για το φόβο

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Αναρωτήθηκες, αγαπητέ αναγνώστη, γιατί ξεφύτρωσαν αυτή την εποχή τόσοι πολλοί πρόθυμοι να αναμεταδίδουν το φόβο; Τί σκοπό έχουν; Γιατί χρησιμοποιούν το φόβο που ακινητοποιεί; Ποιοι θέλουν να ακινητοποιήσουν τον Ελληνικό Λαό;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ακινητοποιήσεις κάποιον. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να του μεταδίδεις το φόβο.

Τί μπορούμε να κάνουμε για να μην μας ακινητοποιεί ως λαό, ο φόβος; Το αντίδοτο είναι ο τρόπος που κοιτάζουμε αυτό που μας φοβίζει. Να μην το κοιτάζουμε μέσα από τις δικές μας δυνάμεις. Αλλά να το κοιτάζουμε μέσα από τις δυνάμεις του Κυρίου Ιησού. Δεν φοβούμαστε γιατί είμαστε δυνατοί, αλλά γιατί είναι δυνατός Αυτός που μας αγαπάει.

Πρέπει να μιλάμε για το φόβο , πλην του φόβου του Θεού;
Δεν άκουσα ποτέ στη ζωή μου τους απλούς ανθρώπους να μιλούν για το φόβο, πλην του φόβου του Θεού.

Ακούστε τα λόγια τους:

"Τί να φοβηθώ; Άμα τα έχεις καλά με το Θεό, δεν φοβάσαι τίποτα".
(Ένας βενζινάς, στις 6 η ώρα το πρωί).

Δικηγόρος προς το μάρτυρα: "Μη φοβάσαι. Να τα πεις όλα."
Μάρτυρας: " Γιατί να φοβηθώ; Μόνο το Θεό φοβάμαι".

Στη Φιλοκαλία, στις 63 περιπτώσεις φόβου, μόνο η μία αναφέρεται στο φόβο για άλλα πράγματα. Όλες οι άλλες αναφέρονται στο φόβο του Θεού.

(Στη γλώσσα μας η απουσία του φόβου του Θεού εκφράζεται με το όνομα "Μήδεια", "αθεόφοβος, αθεόφοβη΅κ.α.)

Κάποιος συγγραφέας γράφει για τους φόβους τα εξής: Αν συγκεντρώσει κανείς όλους τους φόβους που νιώθει ένας άνθρωπος στη ζωή του, θα δει ότι όλοι τους, πλην του φόβου του Θεού, υπήρξαν εντελώς άχρηστοι.

"Αν συγκεντρώσετε όλες τις φοβερές σκέψεις που υπάρχουν στο μυαλό του μέσου ανθρώπου, τις εξετάσετε αντικειμενικά και προσπαθήσετε να τις αξιολογήσετε πόσο τον ωφέλησαν, θα ανακαλύψετε ότι όλες οι φοβερές σκέψεις, όχι απλά μερικές, είναι άχρηστες.Δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως. Μηδέν εις το πηλίκον."

Ο ίδιος ο Κύριος λέγει για το μεγαλύτερο από τους φόβους, το φόβο του θανάτου, να μην φοβούμαστε από των αποκτεινόντων το σώμα.

Η Τέχνη και η Επιστήμη σε συνεργασία με την τεχνολογία, το εμπόριο και τη βιομηχανία εκμεταλλεύεται στο έπακρο το φόβο.

Πρέπει να συμβάλλουμε σ΄ αυτήν την εκμετάλλευση ή να εμποδίσουμε το φόβο και την απελπισία που οδηγεί στην αυτοκτονία;

Μη φοβάσαι, Ζη Κύριος.
Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής.
Είτε ζούμε είτε αποθνήσκουμε του Κυρίου εσμέν.

Απόκτησε την ειρήνη του Ιησού και χίλιοι άνθρωποι θα σωθούν γύρω σου (Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, με μια μικρή παραλλαγή).

Ο φόβος δεν συνεκτίσθη με τη φύση του ανθρώπου.Ο φόβος είναι ένα από τα γνωρίσματα της άλογης φύσης των ζώων, η οποία κάλυψε την θεία εικόνα του ανθρώπου. Mετά την παράβαση έγινε φανερή στον άνθρωπο η των αλόγων ζώων ομοίωση. (Φιλοκαλία, Β΄,102).

Για να είμαστε, πιστεύω , στην Ορθόδοξη Πίστη, δεν πρέπει να δίνουμε βαρύτητα στο φόβο: Πρώτον γιατί ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο και Δεύτερον γιατί η Ορθόδοξη Πίστη μετατρέπει την ήττα σε νίκη.


Εμείς όμως με την νηπτική άσκηση πρέπει να φυλάγουμε την ψυχή μας από μάταια ρήματα.
Ο Θεός να μας φυλάει από αυτά.
Ακόμα και οι επιστήμονες αποφαίνονται ότι στις περιπτώσεις του φόβου, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ο ίδιος ο φόβος.

"Προορώμην τον Κύριόν μου, ότι εκ δεξιών μου εστί, ίνα μη σαλευθώ".

5 σχόλια:

zoro είπε...

όπως έλεγε η γιαγιά μου όταν φοβόμουν μικρός, "αν φοβάσαι τόσο πολύ στο τέλος θα ξεχάσεις να ζεις". και όντως τώρα που μεγαλώνω βλέπω ότι ο φόβος έιναι το αντίθετο της ζωής!
ακόμα και ο φόβος τoυ θεού δεν ξέρω αν έχει βάση αφού ο θεός θέλει να τον αγαπάμε και όχι να τον φοβόμαστε, αλλα ίσως κάτι άλλο να σημαίνει.
thanks

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Το πρώτο άγγιγμα του Θεού, που ένιωσε ο άνθρωπος μετά το προπατορικό αμάρτημα, ήταν ο φόβος.

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε ότι ο φόβος, πέρα από την ορμέμφυτη αντανακλαστική αντίδραση των ενστίκτων, μπορεί να είναι και το άγγιγμα του Θεού;

Μετρώ τα δάκτυλα του ενός χεριού, πάνω στο χείλος του πηγαδιού όπως και ο μοναχός Αλύπιος ("Η γυναίκα της Ζάκυνθος") και μου φαίνονται πολλά.

Έχουν βαλθεί να μας κάνουν άφοβους και αθεόφοβους. Τα Χ-treme sports δίνουν και παίρνουν. Τώρα σπέρνουν το φόβο της χρεοκοπίας, της άδειας τσέπης από τον μαμωνά. Αυτόν μας καλούν να φοβηθούμε, αυτό το άγγιγμα θέλουν να νιώσουμε.

Όλα διεστραμμένα και ποτέ δεν ακούγεται ο θεοπρεπής λόγος "πεσείται εκ του κλίτους χιλιάς και μυριάς εκ δεξιών σου, πρός σέ δέ ουκ εγγιεί" (Ψ. 90)

Ωδίνησεν αδικίαν, συνέλαβεν πόνον και έτεκεν ανομίαν.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Μόσχο θα έλεγα να μην απορρίπτεται τον φόβο γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε έναν τρόπο λιγότερο...

Τρεις τρόποι υπάρχουν, με τους οποίους η ψυχή μπορεί να πλησιάση τον Θεόν, ή με θερμοτάτην πίστη, ή με τον φόβον, ή διά της παιδείας του Κυρίου' ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟΝ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ.

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ
Από τα Ασκητικά του Λόγος ΝΣΤ

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Συμφωνώ μαζί σας.
Πώς θα μπορούσα αλλιώς;

Μια φορά δυο άνθρωποι πήγαν στον κατή
να τους λύσει τη διαφορά τους.

Ο κατής άκουσε τον πρώτο και είπε:
-Δίκιο έχεις.

Κατόπιν άκουσε και τον δεύτερο και είπε:
-Δίκιο έχεις.

Ο γραμματικός είπε στον κατή:
- Κατή μου, δεν μπορεί νά ’χουν και οι δυο δίκιο;

-Δίκιο έχεις, είπε ο κατής.

Ο κατής , που ήταν (κρυπτο)χριστιανός ορθόδοξος,
πίστευε ότι η αγάπη είναι πάνω απ΄ το δίκιο
και ότι ουδείς σώζεται με το νόμο.

Κι οι τρεις τους ήταν καλοπροαίρετοι.
Πώς να τους κακοκαρδίσει;

Μόσχος Εμμ. Λαγκουβάρδος είπε...

Ο άγιος Αλώνιος (ή ο άγιος Ησύχιος;) έλεγε:

Μόνο ο Θεός κι εγώ είμαστε σ΄ αυτόν τον κόσμο.

Τό ίδιο έλεγε με άλλα λόγια και ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης:

"Πάσα η ανθρωπότης εν τη πρώτη κατασκευή περιείληπται..,"

(Περί κατασκευής του ανθρώπου).