Άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς

 Εκεί που άρχισα να γράφω για τον "εγκλεισμό" και την αντιμετώπισή του, προέκυψε ένα πιο επείγον θέμα, ο σεισμός με τον τρόμο του και μπλόκαρε το μυαλό μου.Από τότε οι σκέψεις κατεβαίνουν στην καρδιά μου σαν σε ξέφραγο αμπέλι, και δεν μ’ αφήνουν να ησυχάσω από το φόβο του σεισμού. 

Έτσι μένω ξάγρυπνος για να περιμένω τους μετασεισμούς, που θαρθούν δε θαρθούν, κανείς δεν ξέρει. Ο σεισμός μετατρέπει τα νοήματα του εγκεφάλου σε νοήματα της καρδιάς. Αν μπορούσα να συγκεντρώνω όλα τα νοήματα στον εγκέφαλο, θα ήμουν ήσυχος τώρα. Ούτε ο διάβολος μπορεί να κάνει κάτι σε αυτόν που συγκεντρώνει όλα τα νοήματα στον εγκέφαλο.

 Τα νοήματα στην πραγματικότητα είναι παρελθόν. Πρέπει να αφήνουμε το νεκρό παρελθόν να σκέφτεται τις σκέψεις του και να αφήνει να κατοικεί στην καρδιά μας η χάρη του Θεού, ως δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά του πνεύματος. Η καρδιά είναι ο οίκος  του Θεού.  Έτσι ξεμπλοκάρει το μυαλό.

Το μεγαλύτερο όπλο που δεν μπορεί να νικήσει ο διάβολος είναι η συγκέντρωση 'όλων των νοημάτων, καλών και κακών, στον εγκέφαλο. Η συγκέντρωση π.χ. των νοημάτων του σεισμού στον εγκέφαλο, δεν αφήνει τα νοήματα του εγκεφάλου να γίνονται νοήματα της καρδιάς. Η καρδιά μας είναι καθαρή από τα νοήματα του φόβου του σεισμού και εμείς μπορούμε να κοιμηθούμε και να μην μας τρώει η αγωνία.  

Όταν ένας Μαθητής ζήτησε από τον Κύριο να του επιτρέψει να πάει να θάψει πρώτα τον πατέρα του και μετά να Τον ακολουθήσει, ο Κύριος του είπε: "ακολούθει μοι και άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς..»"