Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Να μη λες ποτέ, τί μπορώ να κάνω, είμαι μόνον ένας άνθρωπος Και ένας μόνον άνθρωπος αν είναι ελεύθερος η ελευθερία είναι ζωντανή πραγματικότητα στη γη! Γι' αυτό στις περιπτώσεις που ο κίνδυνος απειλεί, όπως τώρα, την ανθρωπότητα, καθένας από μας μπορεί να αγωνίζεται για την ανθρωπότητα και να είναι αποτελεσματικός. Η ανθρώπινη φύση είναι μία και ό,τι κάνεις εσύ, το ίδιο θα κάνουν όλοι. .
Να μη λες ποτέ, τί μπορώ να κάνω, είμαι μόνον ένας άνθρωπος Και ένας μόνον άνθρωπος αν είναι ελεύθερος η ελευθερία είναι ζωντανή πραγματικότητα στη γη! Γι' αυτό στις περιπτώσεις που ο κίνδυνος απειλεί, όπως τώρα, την ανθρωπότητα, καθένας από μας μπορεί να αγωνίζεται για την ανθρωπότητα και να είναι αποτελεσματικός. Η ανθρώπινη φύση είναι μία και ό,τι κάνεις εσύ, το ίδιο θα κάνουν όλοι. .
Επιστημονικά πειράματα έδειξαν ότι οι πίθηκοι σε όλη τη γη έπαψαν να τρώνε τις πατάτες ,...χωρίς να τις καθαρίζουν από τα χώματα, όταν ένας μόνον πίθηκος, σε κάποια γωνιά της γης, καθάριζε με ένα κλαράκι τις πατάτες που έτρωγε. Πόσο μάλλον πιο συνδεδεμένος είναι ο άνθρωπος, που το πνεύμα του έχει τη χάρη να ενώνεται με το Πνεύμα του Θεού για να ανοίγει καινούριους απέραντους κόσμους και να ανανεώνεται ο ίδιος πνευματικά σε καινούριο άνθρωπο.
Παραθέτουμε στίχους από τους ψαλμούς που μιλούν για την αδιάλειπτη ανακαίνιση της Δημιουργίας εκ μέρους του Θεού. "Άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν. Διά παντός η αίνεσίς του,,Ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου. (102) ανακαινιείς το πρόσωπον της γης (103). ανακαίνισον ημέρας ημών. "Επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών. Γραφήτω αύτη εις γενεάν ετέραν και λαός, ο κτιζόμενος αινέσει τον ΄Κύριον. Οτι εξέκυψεν εξ ύψους αγίου αυτού, Κύριος εξ ουρανού επί την γην κεπέβλεψε. |Του ακούσαι του στεναγμού τωνπεπεδημένων, του λύσασι τους υιούς των τεθανατωμένων.Του αναγείλαι εν Σιών το όνομα Κυρίου και την αίνεσιν αυτού εν Ιερουσαλήμ. Εν τω επισυναχθήναι λαούς επί τω αυτώ και βασιλείς του δουλεύειν τω Κυρίω. Απεκρίθη αυτώ εν οδώ ισχύος αυτού. την ολιγότητα των ημερών μου ανάγγειλόν μοι. Μη αναγάγης με εν ημίσει ημερων μου. εν γενεά γενεών τα έτη σου. Κατ' αρχάς,σε, Κύριε , την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί. Αυτοί απολούνται σε δε διαμένεις. και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελιξεις αυτούς και αλλαγήσονται. Συ δε αο αυτός εικαι τα έτη σου ουκ εκλείψουσι. Οι υιό των δούλων σου κατασκηνώσουσι, και το σπέρμα αυτών εις τον αιώνα κατευθυνθήσεται. " (101)
Ο Θεός φυλάει την ελευθερία, σαν ένα πολύτιμο θησαυρό που κανένας εκτός από τον Ίδιο, δεν γνωρίζει που βρίσκεται . Όπως μια φωτιά στο δάσος δεν είναι βέβαιο ότι έχει σβήσει εντελώς, αν υπάρχει έστω και μία μόνο εστία αναζωπύρωσης. Η ελευθερία έχει τεθεί στον άνθρωπο απ΄ το Δημιουργό του, ως "εστία πνευματικής αναζωπύρωσης".
Γι' αυτό ο εχθρός του ανθρώπου δεν ησυχάζει, γιατί ποτέ δεν μπορεί να ξέρει, αν έστω και ένας άνθρωπος στη γη δεν μένει ελεύθερος. ¨Φως Κυρίου πνοή ανθρώπων, ος ερευνά ταμιεία κοιλίας" (Μόνον ο Θεός "ερευνά και βλέπει ολοκάθαρα όλα όσα είναι αποκεκρυμμένα και αποταμιευμένα εις την καρδίαν και το εσωτερικόν του ανθρώπου,) (Παρ.κεφ΄κ', 27, ερμην.απόδ.Ι,Θ,Κολιτσάρα).
Παραθέτουμε στίχους από τους ψαλμούς που μιλούν για την αδιάλειπτη ανακαίνιση της Δημιουργίας εκ μέρους του Θεού. "Άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν. Διά παντός η αίνεσίς του,,Ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου. (102) ανακαινιείς το πρόσωπον της γης (103). ανακαίνισον ημέρας ημών. "Επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών. Γραφήτω αύτη εις γενεάν ετέραν και λαός, ο κτιζόμενος αινέσει τον ΄Κύριον. Οτι εξέκυψεν εξ ύψους αγίου αυτού, Κύριος εξ ουρανού επί την γην κεπέβλεψε. |Του ακούσαι του στεναγμού τωνπεπεδημένων, του λύσασι τους υιούς των τεθανατωμένων.Του αναγείλαι εν Σιών το όνομα Κυρίου και την αίνεσιν αυτού εν Ιερουσαλήμ. Εν τω επισυναχθήναι λαούς επί τω αυτώ και βασιλείς του δουλεύειν τω Κυρίω. Απεκρίθη αυτώ εν οδώ ισχύος αυτού. την ολιγότητα των ημερών μου ανάγγειλόν μοι. Μη αναγάγης με εν ημίσει ημερων μου. εν γενεά γενεών τα έτη σου. Κατ' αρχάς,σε, Κύριε , την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί. Αυτοί απολούνται σε δε διαμένεις. και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται, και ωσεί περιβόλαιον ελιξεις αυτούς και αλλαγήσονται. Συ δε αο αυτός εικαι τα έτη σου ουκ εκλείψουσι. Οι υιό των δούλων σου κατασκηνώσουσι, και το σπέρμα αυτών εις τον αιώνα κατευθυνθήσεται. " (101)
Ο Θεός φυλάει την ελευθερία, σαν ένα πολύτιμο θησαυρό που κανένας εκτός από τον Ίδιο, δεν γνωρίζει που βρίσκεται . Όπως μια φωτιά στο δάσος δεν είναι βέβαιο ότι έχει σβήσει εντελώς, αν υπάρχει έστω και μία μόνο εστία αναζωπύρωσης. Η ελευθερία έχει τεθεί στον άνθρωπο απ΄ το Δημιουργό του, ως "εστία πνευματικής αναζωπύρωσης".
Γι' αυτό ο εχθρός του ανθρώπου δεν ησυχάζει, γιατί ποτέ δεν μπορεί να ξέρει, αν έστω και ένας άνθρωπος στη γη δεν μένει ελεύθερος. ¨Φως Κυρίου πνοή ανθρώπων, ος ερευνά ταμιεία κοιλίας" (Μόνον ο Θεός "ερευνά και βλέπει ολοκάθαρα όλα όσα είναι αποκεκρυμμένα και αποταμιευμένα εις την καρδίαν και το εσωτερικόν του ανθρώπου,) (Παρ.κεφ΄κ', 27, ερμην.απόδ.Ι,Θ,Κολιτσάρα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου