Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
«Πίστις δε εστιν η εθελούσιος ψυχής συγκατάθεσις» (Μέγας Αντώνιος).
Υπάρχει μια παραβολή στο Ευαγγέλιο , για την πίστη και την απιστία, που την είπε ο Ιησούς στους Μαθητές του. Η παραβολή της άκαρπης συκής: «Συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού, πεφυτευμένην. Και ήλθεν ζητών καρπόν εν αυτή και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν.Ιδού τρία έτη έρχομαι, ζητών καρπόν και ουχ ευρίσκω. Έκκοψον αυτήν. Ίνα τι και την γην καταργή; Ο δε αποκριθείς λέγει αυτώ. Κύριε, άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν και βάλω κοπρίαν. Καν μεν ποιήση καρπόν. Ει δε μήγε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν.» (Λουκ.ιγ΄,1-9)
Η παραβολή σημαίνει πως η πίστη είναι χάρισμα, όπως μία συκή στο αμπέλι και πως είναι χάρισμα για να κάνει καρπούς. Δεν είναι στο αμπέλι για να πιάνει τον τόπο και για να αναγκάζει και τη γη να μένει άκαρπη. Σημαίνει πως κι ο άνθρωπος υπάρχει για να κάνει καρπούς πίστεως αλλιώς θα ζημιωθεί αυτός που εμμένει στην αδράνειά του. Σαν την άκαρπη συκή στο αμπέλι , που την περιμένει ο κύριος του αμπελιού, ένα δύο και τρία και τέσσερα χρόνια να κάνει καρπούς αλλά αυτή εμμένει στην ακαρπία της και φυσικά στο τέλος την κόβει. Η παραβολή σημαίνει πως κανείς δεν ωφελήθηκε από την εμμονή στην απιστία του. Σημαίνει επίσης πως η πίστη είναι θέληση και πως αυτός που δεν πιστεύει, δε θέλει να πιστεύει. ‘Εχει το χάρισμα της πίστης, αλλά δεν το ενεργεί.
Η πίστη δεν είναι αναγκαστική. Δεν μπορεί κανείς να υποχρεώσει κάποιον να πιστεύει ή να μην πιστεύει. Με τη θέλησή του πιστεύει κανείς ή δεν πιστεύει.«Πίστις εστίν ενδιάθετον αγαθόν.» (Όσ. Θεοδώρου, Κεφάλαια Ψυχοφελή, Φιλοκαλία Α’,307,κα΄).
moschoblog.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου