Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η πίστη στην ανάσταση των νεκρών προϋποθέτει γνώση του εαυτού και του Θεού. Πιστεύουμε στην ανάσταση των νεκρών σημαίνει ότι διακρίνουμε την σαρκική σοφία από τη σοφία και τη δύναμη του Θεού. Μόνον άγνοια του εαυτού και του Θεού οδηγεί στην απιστία και στην απελπισία.
Γνωρίζουμε ότι δε δημιουργήσαμε οι άνθρωποι το Θεό. Αν θεωρούμε ότι εμείς δημιουργήσαμε το Θεό, τότε μαζί με εμάς πεθαίνει κι ο Θεός και ζωή μετά το θάνατο δεν υπάρχει. Αλλά γνωρίζοντας τον εαυτό μας, γνωρίζουμε ότι υπάρχουμε επειδή υπάρχει ο Θεός. Αν δεν υπάρχει ο Θεός ούτε εμείς υπάρχουμε.
Ο Θεός δεν είναι ο Θεός μόνο της δικής μας γενεάς, αλλά είναι δημιουργός όλων των γενεών και αυτών που υπήρξαν και αυτών που θα υπάρξουν μέχρι τη συντέλεια του αιώνος. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά Θεός ζώντων. Άρα η ίδια η συνείδησή μας μαρτυρεί ότι υπάρχει ανάσταση νεκρών.
Αυτή είναι η καύχησή μας, η συνείδησή μας, γράφει ο Απόστολος Παύλος στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους. «Η συνείδησή μας μαρτυρεί ότι συμπεριφερθήκαμε στον κόσμο και πιο πολύ σ’ εσάς με την απλότητα και την ειλικρίνεια που δίνει ο Θεός , όχι με ανθρώπινη σοφία, αλλά με τη χάρη του Θεού.» (Κορ.Β΄, ι’ 12)
Φίλος αναγνώστης έκανε το εξής σχόλιο|:Δεν εξηγείς τον τρόπο σύνδεσης με τον οποίον η γνώση του εαυτού μας σημαίνει γνώση της ύπαρξης του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε κάποιος να αντιτάξει ότι "εγώ γνωρίζω τον εαυτό μου αλλά η ύπαρξη του Θεού με αφήνει αδιάφορο"
Τί εννοείς "γνωρίζοντας τον εαυτό μας";
Λογική παρατήρηση. Αλλά δεν πρόκειται για λογικά γυμνάσματα. Αν γνωρίζουμε ποιοί είμαστε, δεν θα έχουμε καμιά αμφιβολία ότι ο Θεός ανασταίνει τους νεκρούς και δε θα φοβόμαστε το θάνατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παροιμία "τα ανώτερα πνεύμα συναντώνται" σημαίνει ότι το ανώτερο πνεύμα συναντάται με ένα άλλο ανώτερο πνεύμα, σ' ένα ανώτερο επίπεδο. Το ανώτερο πνεύμα υπό ουδενός πνεύματος εξετάζεται, παρά μόνο από ένα άλλο ανώτερο πνεύμα. Εννοούμε τα πνεύματα τα οποία γνωρίζουν τον εαυτό τους και το πνεύμα του Θεού. Η αυτογνωσία είναι Θεογνωσία.
ΑπάντησηΔιαγραφή