Μόσχου Λαγκουβάρδου
Νέος όρος χωρίς συγκεκριμένο περιεχόμενο, μια γενική ιδέα, Σαν τα κούφια λόγια, στους Αλεξανδρινούς βασιλείς του Καβάφη. Δεν προσφέρουν τίποτε καινούριο στη ζωή. «Δουλειά για κουρασμένα μυαλά, για να τα αποκάμουν εντελώς.
Μια φορά ένας αγανακτισμένος πατέρας,αφού «είδε κι απόειδε» , από τις συχνές αναβολές του γάμου,έδωσε την αγελάδα που του έταξε στο γαμπρό , σκεπασμένη με το νυφικό πέπλο λέγοντάς του: «πάρτην, εσύ αγελάδα θέλεις, δε θέλεις γυναίκα».
Με τον καινούριο όρο της «κυβερνησιμότητας», θα μπορούσε να πει: «εσύ γυναικότητα θέλεις, δε θέλεις γυναίκα».Σ’ ένα σκωπτικό ποίημά του ο Αμερικανός ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, γράφει, για κάποιον που αναρωτιόταν, «γιατί να πάρω μια γυναίκα, αφού το μόνο που θέλω, είναι «γυναικότητα;». Το ποίημα καταλήγει στο συμπερασματικό στίχο: «Κάποιος άνθρωπος, κάποιο σπίτι».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται για μετατροπή του ουσιαστικού σε γενική ιδέα, χαρακτηριστικό του κουρασμένου, αντιφατικού, διανοητικού ανθρώπου, που δεν έχει το θάρρος να υπάρξει και σκέφτεται τη ζωή, αντί να τη ζει.
«φιλοσοφικό λεξικό»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου