Στην επίκληση του Ονόματος του Ιησού, στην αδιάλειπτη νοερά προσευχή, νιώθουμε την αίσθηση της παρουσίας του Ιησού. Αγαπούμε την αίσθηση της παρουσίας του Ιησού. Όταν ακούω το λατινοαμερικάνικο τραγούδι «Aqui se queda la clara», συγκινούμαι. Νομίζω ότι υμνεί την αγαπημένη παρουσία του Ιησού Χριστού .
Το όνομα είναι η αγαπημένη παρουσία ενός ανθρώπου. Nomen e omem. Μια παροιμία λέει «Απ’ την αγάπη που σού ‘χα ξέχασα και τ’ όνομά σου». Αυτός που θα σου πάρει το όνομα του τόπου σου , θα σου πάρει και τον τόπο σου. Πρώτα σου παίρνουν το πνεύμα κι ύστερα σου παίρνουν και το ψωμί.
Ο τόπος ανήκει σ’ αυτούς που έγραψαν την ιστορία του. Αυτός που θα σου πάρει το όνομα και την ιστορία του τόπου, θα σου πάρει και τον τόπο. «Ετοιμασθείτε να καταλάβετε τη χώρα που ξέχασε την ετυμολογία της γλώσσας του» (Κομφούκιος)
Το όνομα είναι ο άνθρωπος. Η μητέρα του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Λέοντος του Σοφού, αισθανόταν την αγαπημένη αίσθηση της παρουσίας του υιού της, επαναλαμβάνοντας διαρκώς το όνομά του: «Λέων μου, Λέων μου, Λέων μου».
Ας επαναλαμβάνουμε διαρκώς το όνομα της Μακεδονίας μας. Κάποιος είπε, όταν νιώθουμε πεσμένο το ηθικό μας, να μνημονεύουμε ονόματα των ηρώων μας. Όταν οι αρχαίοι Αθηναίοι ζήτησαν από τη Σπάρτη έναν στρατηγό, οι Σπαρτιάτες τους έστειλαν έναν ποιητή, που συνέθετε παιάνες (πολεμικούς ύμνους).
Εμένα μ’ αρέσει να επαναλαμβάνω εκτός από το Όνομα το υπέρ παν όνομα του Ιησού Χριστού, και το στίχο του Σολωμού στο επίγραμμά του για τα Ψαρά: Στην Ψαρών την ολόμαυρη ράχη/ περπατώντας η δόξα μονάχη/ μελετά τα λαμπρά παλληκάρια/ και στεφάνι στην κόμη φορεί/ γινωμένο από λίγα χορτάρια/ πού ‘χαν μείνει στην έρημη γη.
Λίγα χορτάρια έχουν μείνει σίγουρα και στην έρημη γη μας. Μακάρι να γίνουν ένα στεφάνι για την δόξα και την τιμή της Πατρίδος. Αμήν.
moschoblog.blogspot.com
Νικόλαος Γύζης|: Η δόξα των Ψαρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου