Το σκοτεινό στην ποίηση

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η διαύγεια, η σαφήνεια, η ακρίβεια είναι αρετές του λόγου. Στην ποίηση τα πράγματα αλλάζουν. Στην ποίηση η αμφισημία και γενικά το θεληματικά σκοτεινό είναι για πολλούς αιώνες ουσιαστικό στοιχείο της ποίησης και της φιλοσοφίας (Ηράκλειτος). Δεν ισχύει το «να γράφεις απλά για το λαό». Βέβαια το «θεληματικά σκοτεινό», απέχει από το «ακαταλαβίστικο».

Θα μου πείτε ότι την ποίηση και την τέχνη γενικά δεν την προσεγγίζουμε με την διάνοια. Δεν είναι ανάγκη να την καταλάβουμε. Η ποίηση απευθύνεται στην ψυχή κατ’ ευθείαν, όταν έχει αυτήν την δυνατότητα. Δεν έχει ανάγκη από την επεξεργασία της διάνοιας. Σαν την μουσική μπαίνει κατ’ ευθείαν στην ψυχή.

Ίσως γι΄ αυτό ο Πλάτων την εξόρισε από την ιδανική πολιτεία του. Γιατί παρακάμπτει το Λόγο και κατευθύνει τη βούληση, που άκριτα και αβασάνιστα την ακολουθεί. Και για έναν άλλο λόγο, η ποίηση δεν απευθύνεται στη διάνοια , γιατί δεν θέλει να είναι οριστική. Θέλει να αφήνει ελεύθερη τη δημιουργική φαντασία της τόσο του δημιουργού όσο και του θεατή να τρέχει στις απέραντες εκτάσεις της.

Ο λόγος στην ποίηση είναι βιωματικός. Την ποίηση τη βιώνουμε, δεν την σκεφτόμαστε απλώς. Σημαντική βαρύτητα έχει ο ρυθμός στην ποίηση πράγμα που σημαίνει ότι νιώθεται ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνουμε το νόημά της.

moschoblog.blogspot.com