"Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε Ο ΚΥΡΙΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είναι η ψυχή μας στη λύπη ξέφραγο αμπέλι ; Δεν υπάρχει άραγε τρόπος, να φυλάσσουμε την ψυχή μας από αυτ'ην. Υπάρχει αλλά για να το κατορθώσουμε, πρέπει να ξέρουμε ποιοί είμαστε, πράγμα όχι τόσο εύκολο.
Κάθε στενοχώρια είναι επιπρόσθετη. Δεν είναι απ' τη φύση μας. Δε γεννηθήκαμε για τη λύπη. Ποιά είναι η φύση μας, η ουσία του ανθρώπου; Οπωσδήποτε όχι η λύπη.
Κι αφού δεν είναι η λύπη , αν θέλουμε να φυλάμε την ψυχή μας από αυτήν , πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε το υποκείμενο που είμαστε από το αντικείμενο. που είναι η λύπη. Αυτό που χαρακτηρίζει τον σημερινό άνθρωπο είναι η σύγχυση του ουσιώδους με το επουσιώδες, του υποκειμένου με το αντικείμενο.
ΥΠάρχει προφύλαξη της ψυχής απ΄ τη λύπη, αλλά χωρίς γνώση του εαυτού δε γίνεται. Θα γνωρίσετε την αλήθεια κι η αλήθεια θα σας ελευθερώσει, είπε ο Κύριος. Θα γνωρίσουμε την Αλήθεια που είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Κανένας δεν μπορεί, είπε ο Απόστολος , να βάλει θεμέλιο άλλο από αυτό που  είναι, ο Ιησούς Χριστός. Για να μην είναι η ψυχή στη λύπη ξέφραγο αμπέλι, να έχουμε μέσα μας το Χριστό.