Αόρατος πόλεμος

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Παλιά, στα χωριά μας, οι άνθρωποι ρωτούσαν ο ένας τον άλλος, πώς πολεμάνε, γνώριζαν ότι η ζωή ήταν πόλεμος. Πώς απαντούσαν άραγε στην ερώτηση αυτή; Δεν απαντούσαν όλοι το ίδιο. Άλλοι απαντούσαν ως νικητές κι άλλοι απαντούσαν ως ηττημένοι. Και τώρα το ερώτημα αυτό γίνεται χωρίς επίγνωση κι οι απαντήσεις είναι ίδιες απαντήσεις των νικητών κι απαντήσεις των ηττημένων.
Σήμερα με απασχολούσε το ερώτημα, γιατί στην κάθε δυσκολία, δεν καταφεύγω αμέσως στον Ιησού, αλλά προσπαθώ να την αντιμετωπίσω μόνος μου, αν και αμέτρητες φορές έχω νικηθεί; Γιατί δε ζητώ τη βοήθεια του Ιησού; Δεν καταφεύγω στον Ιησού αν και έχω διαβάσει πολλά θρησκευτικά β ιβλία, που εξηγούν τη δύναμη της προσευχής; Αντιθέτως, ο παππούς μου , ο μακαρίτης Αγγελάκης ΚΟτίσας, εκ Δεσκάτης Γρεβενών, με τις γνώσεις των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου γνώριζε να κάνει αναγωγή από το υλικό επίπεδο στο πνευματικό. Όταν δεχόταν μια πρόκληση στο υλικό επίπεδο, την αντιμετώπιζε στο πνευματικό επίπεδο, όπου η πρόκληση έχανε την ισχύν της. Μια φορά τον πείραξε κάποιος λέγοντάς του, ότι απέτυχε να γίνει πλούσιος στην Αμερική, όπως έγιναν πολλοί άλλοι. Ο παππούς μου, υπήρξε το πρόσωπο που λάτρεψα γιατί ήταν ήσυχος, ειρηνικός και γλυκύτατος. Δεν τον άκουσα ποτέ να κρίνει κανέναν. Τους αγαπούσε όλους, Ο παππούς μου δεν αντιμετώπισε την πρόκληση στο υλικό επίπεδο, αλλά στο πνευματικό επίπεδο. Είμαι πλούσιος, είπε σ’ αυτόν που τον πείραξε. Φτωχός είναι ο διάβολος.
Διάβασα το Ευαγγέλιο έχοντας στο νου μου την ερώτηση, γιατί δεν επικαλούμαι τον Ιησού στα εμπόδια και στις δυσκολίες που συναντώ στη ζωή μου. Να τι γράφει το Ευαγγέλιο του Λουκά στο πρωτότυπο και μετά σε μετάφραση:
«Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς: Θέσθε υμείς είς τα ώτα υμών τους λόγους τούτους. Ο γαρ Υιός του ανθρώπου μέλλει παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων. ΟΙ δε ηγνόουν το ρήμα τούτο και ην παρακεκαλυμμένον απ΄ αυτών, ίνω μη αίσθωνται αυτό. Και εφοβούντο ερωτήσαι αυτόν περι του ρήματος τούτου. »
(Είπε ο Κύριος στους Μαθητές Του. Ακούστε καλά τα λόγια αυτά: Ο Υιός του Ανθρώπου θα παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων. Εκείνοι όμως δεν καταλάβαιναν αυτά τα λόγια. Το νόημά τους ήταν κρυμμένο για να μην το καταλάβουν, και φοβούνταν να τον ρωτήσουν ποια σημασία είχαν τα λόγια του.)
Οι Μαθητές του Ιησού αγνοούσαν ότι ο Λόγος του Θεού ήταν κρυμμένος στο επίπεδο του κόσμου της εποχής τους, δηλαδή στο υλικό επίπεδο. Και το αγνοούσαν, γιατί δεν είχαν δει το πάθος του Ιησού ούτε το θάνατό του και την Ανάστασή Του. Ενώ ο παππούς μου δεν αγνοούσε ότι ο Ιησους είναι μαζί του στον κόσμο, ως νικητής του κόσμου, διότι βίωνε στην Εκκλησία τα Άγια Πάθη του Ιησού και την Ανάσταση. Όταν μας βρίσκουν δυσκολίες και εμπόδια και δεν καταφεύγουμε στον Ιησού, αλλά προσπαθούμε να τα αντιμετωπίσουμε μόνοι και αβοήθητοι είμαστε στη θέση των μαθητών του Ιησού που δεν είχαν δει την Ανάσταση. Δε βλέπουμε κι εμείς την Ανάσαση του Ιησού και την νίκη του κόσμου. Ακούμε στην Εκκλησία του λόγια του Ιησού «θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο», ( έχετε θάρρος, εγώ νίκησα τον κόσμο), αλλά δεν έχουμε επίγνωση κάθε στιγμή, ποια είναι η σημασία τους. Έτσι δεν πολεμάμε ως νικητές, αλλά ως ητττημένοι.