Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η λέξη αποδόμηση είναι από την αρχιτεκτονική τέχνη και επιστήμη. Είναι άραγε ένας ευφημισμός για το "γκρέμισμα". Στην αποδόμηση της κοινωνίας είναι "γκρέμισμα" της κοινωνίας; Ουσιαστικά είναι, αλλά ο τρόπος διαφέρει. Δεν γκρεμίζεται όλο το οικοδόμημα. Αφήνεται να καταπέσει από μόνο του, για να μην ευθύνονται οι "κατεδαφιστές".
Πώς αφήνεται να καταπέσει; Αφαιρούνται ένα -ενα τα στηρίγματα, αυτά που φέρουν το βάρος του οικοδομήματος και τα οποία διαρκούν. Αφαιρούνται οι "δομές". Τα άλλα στοιχεία δεν είναι δομές, κι αν αφαιρεθούν δεν κινδυνεύει το οικοδόμημα.
Έτσι οι κατεδαφιστές είναι κρυφοί, όπως είναι η υγρασία, που διαβρώνει τα θεμέλια του οικοδομήματος.
Τί κάνουν δηλαδή αυτοί που αποδομούν την κοινωνία; Εξευτελίζουν τις αξίες που διαρκούν και τις αντικαθιστούν με "αξίες" που δεν διαρκούν.
Εξευτελίζουν την πίστη στο Χριστό και την υποκαθιστούν με την πίστη στο "Κόμμα". Δεν την καταδιώκουν φανερά, για να μην αντισταθεί, αλλά την υποκαθιστούν με τον τρόπο της αποδόμησης ενός οικοδομήματος. Την διαβρώνουν στις δομές της.
Αντικαθιστούν την Αλήθεια, την Οδό και τη Ζώή με την αλήθεια του Κόμματος που την προσαρμόζει κάθε φορά στις περιστάσεις. Το Κόμμα κάνει αυτοκριτική και μερικές εκκαθαρίσεις αυτών που έπεσαν στην δυσμένεια και δίνει τη γραμμή, που θα ακολουθήσει η ζωή για όσα χρόνια κρίνει το ίδιο.
Δυο πολιτισμοί συγκρούονται. Ο πολιτισμός που στηρίζεται στην Αλήθεια του Χριστού και ο πολιτισμός που στηρίζεται στις οργανώσεις. Οι οργανώσεις σκοτώνουν την αθωότητα και επιβάλλουν την εξουσία τους δήθεν χάριν του λαού, ενώ η αλήθεια είναι ότι θυσιάζουν τον αθώο για να στηρίξουν την εξουσία τους. "Συμφέρει δήθεν να χαθεί ένας άνθρωπος, για να σωθεί ο λαός; (ποιός θα είναι στη θέση του θύματος κάθε φορά;, Ο Χριστός κατήργησε τις θυσίες).
Η λέξη αποδόμηση είναι από την αρχιτεκτονική τέχνη και επιστήμη. Είναι άραγε ένας ευφημισμός για το "γκρέμισμα". Στην αποδόμηση της κοινωνίας είναι "γκρέμισμα" της κοινωνίας; Ουσιαστικά είναι, αλλά ο τρόπος διαφέρει. Δεν γκρεμίζεται όλο το οικοδόμημα. Αφήνεται να καταπέσει από μόνο του, για να μην ευθύνονται οι "κατεδαφιστές".
Πώς αφήνεται να καταπέσει; Αφαιρούνται ένα -ενα τα στηρίγματα, αυτά που φέρουν το βάρος του οικοδομήματος και τα οποία διαρκούν. Αφαιρούνται οι "δομές". Τα άλλα στοιχεία δεν είναι δομές, κι αν αφαιρεθούν δεν κινδυνεύει το οικοδόμημα.
Έτσι οι κατεδαφιστές είναι κρυφοί, όπως είναι η υγρασία, που διαβρώνει τα θεμέλια του οικοδομήματος.
Τί κάνουν δηλαδή αυτοί που αποδομούν την κοινωνία; Εξευτελίζουν τις αξίες που διαρκούν και τις αντικαθιστούν με "αξίες" που δεν διαρκούν.
Εξευτελίζουν την πίστη στο Χριστό και την υποκαθιστούν με την πίστη στο "Κόμμα". Δεν την καταδιώκουν φανερά, για να μην αντισταθεί, αλλά την υποκαθιστούν με τον τρόπο της αποδόμησης ενός οικοδομήματος. Την διαβρώνουν στις δομές της.
Αντικαθιστούν την Αλήθεια, την Οδό και τη Ζώή με την αλήθεια του Κόμματος που την προσαρμόζει κάθε φορά στις περιστάσεις. Το Κόμμα κάνει αυτοκριτική και μερικές εκκαθαρίσεις αυτών που έπεσαν στην δυσμένεια και δίνει τη γραμμή, που θα ακολουθήσει η ζωή για όσα χρόνια κρίνει το ίδιο.
Δυο πολιτισμοί συγκρούονται. Ο πολιτισμός που στηρίζεται στην Αλήθεια του Χριστού και ο πολιτισμός που στηρίζεται στις οργανώσεις. Οι οργανώσεις σκοτώνουν την αθωότητα και επιβάλλουν την εξουσία τους δήθεν χάριν του λαού, ενώ η αλήθεια είναι ότι θυσιάζουν τον αθώο για να στηρίξουν την εξουσία τους. "Συμφέρει δήθεν να χαθεί ένας άνθρωπος, για να σωθεί ο λαός; (ποιός θα είναι στη θέση του θύματος κάθε φορά;, Ο Χριστός κατήργησε τις θυσίες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου