Μικρά δοκίμια του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η προσωπική ζωή είναι κοινωνική
Είμαστε εκ φύσεως κοινωνικά όντα (Αριστοτέλης), που σημαίνει ότι και αυτή η προσωπική μας ζωή προϋποθέτει την ύπαρξη των άλλων. Π.χ. όταν δεχόμαστε ένα δώρο η χαρά μας δεν είναι μόνο για το δώρο, αλλά και για το πρόσωπο που το προσφέρει. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε από τη χαρά το πρόσωπο του δωρητή. Αν το κάνουμε η χαρά μας δεν θα είναι ολοκληρωμένη. Άρα και στην πιο προσωπική στιγμή της χαράς του δώρου, έχει σημασία η παρουσία του άλλου.
Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε, να αποκλείσουμε εντελώς την παρουσία των άλλων στη ζωή μας. Όταν το κάνουμε αυτό τιμωρούμε τον εαυτό μας. Όπως τιμωρούν τον εαυτό τους τα παιδιά, όταν θυμώνουν με τους γονείς τους και κλείνονται στο δωμάτιό τους. Η διακοπή της επικοινωνίας τους με τους γονείς τους γίνεται αισθητή ως τιμωρία του εαυτού τους.
Η εποχή μας στρέφει την προσοχή του κόσμου στα αντικείμενα σαν να μπορούν από μόνα τους να υποκαταστήσουν την παρουσία των άλλων. Έτσι μετατρέπει τα πάντα σε εμπορεύματα, που η απόκτησή τους είναι το παν στη ζωή. Κι όμως τα εμπορεύματα έχουν το χώρο τους και σ’ αυτόν πρέπει να τα περιορίζουμε, ώστε να μην γίνονται εμπόδια στην επικοινωνία μας , αλλά εργαλεία για την επικοινωνία μας με τους άλλους ανθρώπους.
Ας υποθέσουμε ότι ένα πράγμα ή μια ουσία προσφέρει την ίδια χαρά που δεχόμαστε από κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο. Είναι αυτό αρκετό ακόμα και στην πιο προσωπική ζωή μας, να υποκαταστήσει την παρουσία του αγαπημένου προσώπου;
Ρώτησαν κάποτε μια γυναίκα έμπειρη στα ερωτικά θέματα, ποιος είναι ο καλύτερος σύντροφος στην ερωτική ζωή και απάντησε, ο ασυλλόγιστος. Είναι φανερό ότι εννοούσε πως ο πιο καλός σύντροφος στον έρωτα, είναι αυτός που δεν συλλογίζεται τα πράγματα, αλλά τον άνθρωπο και στην προκειμένη περίπτωση, την σύντροφό του.
Ένας γνωστός μου μανάβης, Εβραίος το θρήσκευμα ένιωθε την παρουσία των Αγγέλων και μιλούσε συνεχώς γι΄ αυτούς. Μια φορά μου είπε, όπου και αν πηγαίνεις να στέλνεις πριν από σένα τον Άγγελο του Κυρίου. Ποιόν Άγγελο του Κυρίου; τον ρώτησα. Το Λόγο τον καλό, είπε.
Είναι το ίδιο π.χ. να σου χαρίσει κάποιος Άγγελος μια τυρόπιτα με το να σου χαρίσει ένας δαίμονας την ίδια τυρόπιτα; Οπωσδήποτε όχι. Η τυρόπιτα του δαίμονα θα σου σταθεί στο λαιμό. Μην τυχόν κάνετε τη δοκιμή, για να το επαληθεύσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου