Περί Νικολαϊτισμού

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Νικολαϊτισμός είναι η αίρεση των γνωστικών της εποχής του Χριστού. Ο Γνωστικισμός δεν δέχεται ότι ο Ιησούς υπήρξε ως άνθρωπος με αδιάβλητα πάθη και ήταν μόνο Θεός. Άρα δεν συγχωρούσαν και στον εαυτό τους τα πάθη, αλλά πίστευαν ότι για ν' ακολουθήσουν τον Χριστό, πρέπει να νεκρώσουν τα πάθη με το να πέφτουν με τα μούτρα σ' αυτά , για να τα σιχαθούν. Η πονηρή αυτή μέθοδός τους ήταν το πρόσχημα για να συνεχίσουν την ειδωλολατρεία της εποχής τους, αφού με αυτήν ουσιαστικά λάτρευαν κάθε είδους σαρκικού πάθους.

Η αίρεση κατά μία άποψη ονομάστηκε έτσι από το όνομα ενός από τους εφτά διακόνους, του ΝΙκολάου, ο οποίος για να πάψει ν ζηλεύει τη γυναίκα του, που ήταν πολύ όμορφη, την εξέδιδε δωρεάν σε όποιον την ήθελε.

Η ορθότερη όμως άποψη για την ονομασία των Νικολαϊτών ήταν το σύνθετο όνομα που αποτελείται από τις λέξεις "νίκη" και "λαός", επειδή η αίρεση αυτή γινόταν αγαπητή στο λαό, λόγω της ασυδοσίας των ηθών της εποχής.

Τώρα, όσοι χριστιανοί είναι υπέρ της ελευθερίας των προγαμιαίων σχέσεων, και όσοι ανέχονται την πορνεία, κατηγορούνται από αυτούς που υποκρίνονται ότι δεν την ανέχονται , ως σύγχρονοι Νικολαϊτες.

Η πορνεία είναι αρχαία λέξη και δεν ξέρουμε αν περιοριζόταν μόνον στα σαρκικά και δεν περιλάμβανε και τα άλλα πάθη, όπως είναι της φιλοχρηματίας, της υπερηφάνειας κ.ά.

Την εποχή του ΟΜήρου το ρήμα "πόρνυμι" σήμαινε "εξεγείρω" άρα η πορνεία είχε την έννοια της διέγερσης. Δηλαδή ότι έβγαζε τον άνθρωπο από την ειρηνική του κατάσταση, ονομαζόταν "πορνεία".

Στην εποχή μας η έννοια της πορνείας συνδέεται μόνο με τα σαρκικά και συγκεκριμένα με την εκτός γάμου σεξουαλική πράξη, καθώς και μέ κάθε αθέμιτη ασελγή συμπεριφορά.