Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο Βούδας ήταν γιος μαχαραγιά, που είχε την ιδέα, να φυλάξει το γιο του από τα δυσάρεστα, όσο ήταν στην παιδική και στη νεανική ηλικία. Δεν επέτρεπε να δει νεκρούς, αρρώστους, γέρους, φτωχούς κ.α΄.
Έκανε το ίδιο με ένα ζευγάρι γιατρών, που φύλαξαν το παιδί τους, να μην μολυνθεί και έτσι εμπόδισαν τη φύση να δημιουργήσει αντισώματα, με αποτέλεσμα το παιδί στην πρώτη δυνατή μόλυνση χάθηκε.
Ο Βούδας όταν έφυγε απ΄ την επιρροή του μαχαραγιά πατέρα του και είδε πως είναι η πραγματικότητα, έπαθε, όπως θα λέγαμε στην κοινή γλώσσα της ψυχολογίας "ψυχικό τραλαλά" και έφυγε απ΄ τον κόσμο για να μονάσει σε κάποιο βουνό. Εκεί συνέλαβε την ιδέα της λύτρωσης μέσω της αποφυγής του κόσμου, εξαιτίας της συμπόνιας.
Στην Ορθόδοξη Παράδοση ο μοναχισμός δεν είναι αποφυγή του κόσμου, με την έννοια να κλείνει κανείς τα μάτια του , για να μην βλέπει. Ο μοναχισμός δεν είναι αυτοϋπνωση. Είναι το εντελώς αντίθετο, είναι εγρήγορση: "Νά 'χεις το νου σου στην Κόλαση και να μην απελπίζεσαι" (Άγιος Σιλουανός ο Αγιορείτης).
Είναι αγρύπνια πνευματική.Γιατί μπορεί κανείς να βρίσκεται μέσα στον κόσμο και να αυτοϋπνωτίζεται με τους διαφόρους τρόπους απώθησης. Βλέπει την πραγματικότητα με τα μάτια, αλλά τα μάτια της ψυχής του είναι κλειστά και κοιμισμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου