Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Είναι το σεξ στέρηση της ελευθερίας, ώστε να μιλάει κανείς για "απελευθέρωση από το σεξ"; Πώς γίνεται το σεξ που θεωρείται και είναι από τις μεγαλύτερες σωματικές απολαύσεις, να κατεξουσιάζει τον άνθρωπο, ώστε να πρέπει να αγωνιστεί όπως για κάθε άλλο πάθος, για να απελευθερωθεί από αυτό; Τί εννοούμε άραγε με τον όρο "καταναγκασμό του σεξ"; Εννοούμε τις περιπτώσεις π.χ. των ιερόδουλων, που η οικονομική ανάγκη ή η εκμετάλλευση τις εξαναγκάζει να εκδίδονται για να ζήσουν;
Είναι το σεξ στέρηση της ελευθερίας, ώστε να μιλάει κανείς για "απελευθέρωση από το σεξ"; Πώς γίνεται το σεξ που θεωρείται και είναι από τις μεγαλύτερες σωματικές απολαύσεις, να κατεξουσιάζει τον άνθρωπο, ώστε να πρέπει να αγωνιστεί όπως για κάθε άλλο πάθος, για να απελευθερωθεί από αυτό; Τί εννοούμε άραγε με τον όρο "καταναγκασμό του σεξ"; Εννοούμε τις περιπτώσεις π.χ. των ιερόδουλων, που η οικονομική ανάγκη ή η εκμετάλλευση τις εξαναγκάζει να εκδίδονται για να ζήσουν;
Απελευθέρωση από τον
καταναγκασμό του σεξ, εννοούμε ακριβώς το "αλλοτριωμένο σεξ", δηλαδή αυτό που αποξενώθηκε από τον ίδιο τον εαυτό του. Τόσο έχει αποξενωθεί από τον εαυτό του, ώστε δεν
έχει καμία σχέση με την ειρήνη και δικαιοσύνη και χαρά των δώρων του Θεού προς
τον άνθρωπο. Αλλά είναι μια δυστυχισμένη καρικατούρα, η οποία δεσμεύει την
εσωτερική ελευθερία του ανθρώπου, όπως κάθε πάθος και κάθε δαιμονική ενέργεια
εις βάρος του. Το σεξ είναι μια άλλη εικόνα των ψυχικών και πνευματικών
καταστάσεων που δρουν αυτόνομα μέσα στον άνθρωπο και δεσμεύουν την εσωτερική
του ελευθερία.
Ο έρωτας είναι ένα από τα δώρα του Θεού. Όταν τα δώρα αυτά
αποκόπτονται από την ευλογία του Θεού, αλλοτριώνονται, δηλαδή αποξενώνονται από
τον εαυτό τους. Ο έρωτας δεν είναι ακριβώς αυτό που
αποκαλούμε «σεξ». Η λέξη «σεξ» προέρχεται από τη λέξη «σέξο», που θα πει
«φύλο». Στο σεξ λοιπόν, αυτό που προέχει είναι η «αισθησιακή εκτόνωση» της
πιέσεως του «φύλου». Είναι με άλλα λόγια, συνδεδεμένο με τον καταναγκασμό του
«φύλου». Το «φύλο» ή όπως το έλεγαν στα χωριά μας, τον παλιό καιρό η «φύση»,
απαιτεί για ορισμένους λόγους να ικανοποιηθεί και ο σπουδαιότερος λόγος είναι η
αναπαραγωγή. Η «φύση» υπακούει στην ανάγκη της αναπαραγωγής. Αν βέβαια αυτή η
ανάγκη δεν είχε κάποιο «θέλγητρο», δεν θα ήθελε κανείς να την υπηρετεί. Όλες οι
«υπηρεσίες» ακόμα και οι πιο δυσάρεστες συνδέονται με κάποιο διάφορο, με κάποια
απολαβή.
Η απολαβή στην εκτόνωση του «σεξ»
αυτονομήθηκε από την αναπαραγωγή αλλά όχι και από τον άλλο «εταίρο», τον
«καταναγκασμό»,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου