Τα πουλιά συμφωνούν μεταξύ τους , οι άνθρωποι δεν μπορούν

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αναρωτιόμουν, πώς τα σμήνη των πουλιών αστραπιαία συμφωνούν ως προς την κατεύθυνση που θα πάρουν. Αυτά για τα σμήνη, γιατί υπάρχουν και "σκόρπια πουλιά".
Το ίδιο απορούσα με την απόλυτη συμφωνία ως προς την κατεύθυνση των ψαριών, που ζουν κοπαδιαστά.

 Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκλέξουν καθόλου τον καλύτερο για να τους κυβερνήσει και τα πουλιά, που τα θεωρούν οι άνθρωποι  "χαζά" ,  το  ίδιο και τα ψάρια, να μπορούν πάντα να διαλέγουν και μάλιστα αστραπιαία, τον οδηγό τους, χωρίς την παραμικρή διαφωνία;

Μήπως σ' αυτό ξεχωρίζουμε οι άνθρωποι από τα άλλα αισθανόμενα  όντα, στο ότι διαφωνούμε μεταξύ μας; Ευτυχώς η αγάπη καλύπτει όλα τα σφάλματα. Κι όταν λείπει η αγάπη; Όταν λείπει η αγάπη η ανθρώπινη ζωή γίνεται κόλαση.

Τα ζώα δεν γνωρίζουν την αγάπη. Ομονοούν αμέσως χωρίς πολλές συζητήσεις. Στη στιγμή, αστραπιαία. Δείτε ένα σμήνος μικρών πουλιών που κουρνιάζει σε κάποιο δέντρο στο οποίο επιτίθεται με ορμή ένα αρπακτικό γεράκι. Πώς όλα μαζί συμφωνούν στη στιγμή,  να πετάξουν προς την ίδια κατεύθυνση, μόλις συνέλθουν από την τρομάρα τους. Σε χρόνο μηδέν βρίσκουν την σωστή κατεύθυνση και την ακολουθούν όλα, με εξαίρεση κάποιο άρρωστο ή χτυπημένο.

Εμείς γιατί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ποιός  θά 'ναι ο αρχηγό μας και ποιά είναι η σωστή κατεύθυνση που θα τρέξουμε για να σωθούμε και χρειαζόμαστε χρόνο να βρούμε ένα τόπο συνεννόησης.

Είναι τόσο δύσκολο για τους ανθρώπους να βρούν ένα τόπο για να ζουν ενωμένοι, που ο αρχαίος σοφός, ο Αρχιμήδης, αναφώνησε, "δώστε μου ένα τόπο να στηριχτώ και θα κινήσω τη γη."

Και βέβαια το μοναδικό αυτό θεμέλιο είναι ο Χριστός. Ουδείς, γράφει ο Απόστολος Παύλος, μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο, από αυτό που είναι ο Ιησούς Χριστός.