Μια εικόνα για την Νοερά Προσευχή

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Με τι να παρομοιάσω

την Ευχή; Θα την
παρομοιάσω με μπόρα
που ξεπλένει τις
ψυχές απ’ τους δαίμονες.

Αυτό που θέλω να πω με την εικόνα της δυνατής βροχής  για την νοερά προσευχή, είναι ότι προσευχόμαστε για όλους αδιακρίτως και για όλα. Για ολόκληρη την ανθρωπότητα και για όλα όσα απασχολούν τους ανθρώπους.

Δεν χρειάζεται να διατυπώνουμε ειδικά αιτήματα στη νοερά προσευχή, όπως στις αυτοσχέδιες προσευχές, ούτε ονόματα υπέρ ων προσευχόμαστε. Πουθενά δεν διάβασα στους Πατέρες, ότι μπορούμε να κολλάμε στα λόγια της Ευχής και το όνομα κάποιου, υπέρ του οποίου προσευχόμαστε. Αν προσευχόμαστε με την νοερά προσευχή, προσευχόμαστε για όλους τους ανθρώπους ανάμεσα στους οποίους είναι και τα πρόσωπα που έχουμε στο νου μας.

Αυτό θέλω να πω με την εικόνα της μπόρας, που δεν διακρίνει κανέναν και τους μουσκεύει όλους και τους καθαρίζει απ΄ τους δαίμονες.  Προσευχόμαστε για όλους. Για τους ζώντες και για τους κεκοιμημένους, για φίλους και εχθρούς. Για όλους και για όλα. Γι΄ αυτό καλόν είναι να ξεκινάμε με την μικρή παρόρμηση της αγάπης, που δεν σβήνει ποτέ μέσα στην καρδιά μας. Αυτό να είναι πάντα το κίνητρο της νοεράς προσευχής.

Θυμάμαι τα λόγια του  Φεοντόρ Ντοστογιέφσκι, «όταν λέω ότι αγαπώ την ανθρωπότητα, κανέναν άνθρωπο δεν αγαπώ». Τα λόγια αυτά σημαίνουν, πως αγαπώ την ανθρωπότητα, μόνο αν αγαπώ τον άνθρωπο που είναι δίπλα μου, τον πλησίον μου, που έχει ανάγκη από μένα.

Ο Κύριος, ονομάζει τους «πλησίον», αυτούς που έχουν την ανάγκη μας, «ελαχίστους». Αν αγαπάμε έναν από αυτούς τους «ελαχίστους»,τον Ιησού αγαπάμε. «Εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε.» (Ματθ. 25:45). Στην Νοερά Προσευχή, προσευχόμαστε για όλους τους ανθρώπους. Το Άγιο Πνεύμα δεν διακρίνει σε καλούς και σε κακούς, σε δικούς μας και σε ξένους.

Το αίτημα της νοεράς προσευχής «Κύριε ελέησόν με» είναι το αίτημα της Προσευχής του Κυρίου «Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς (…) αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου»

«Σ’  αυτόν τον κόσμο» γράφει ο Άγιος Αλώνιος  «υπάρχω μόνον εγώ και ο Θεός». Γι’  αυτούς που νιώθουν σαν τον Άγιο Αλώνιο, είναι άνευ αντικειμένου, η διατύπωση ειδικών αιτημάτων υπέρ συγκεκριμένων προσώπων, στην Νοερά Προσευχή, όπως γίνεται στις αυτοσχέδιες προσευχές.

Παράβαλε τα λόγια του  Απόστολου Παύλου   «όταν εν μέλος χαίρει, συγχαίρει πάντα τα μέλη».   ‘Όταν ένας πιστός επικαλείται για τον εαυτό του το Όνομα του Ιησού Χριστού, επικαλείται το Όνομα το υπέρ παν Όνομα για όλους τους ανθρώπους. Στον κόσμο αυτόν για τον Απόστολο ,υπάρχει μόνον ένας άνθρωπος, ο Ιησούς Χριστός, ο νέος Αδάμ και ο Θεός.  Όταν έχουμε στην καρδιά μας το Χριστό, ο Χριστός είναι για μας η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Δεν είμαστε εμείς, αλλά ο Ιησούς Χριστός μέσα μας. «Ουκέτι ζω εγώ, ζει εν εμοί Χριστός».

Ο  ανώνυμος συγγραφέας του βιβλίου «Γνόφος αγνωσίας», απευθυνόμενος στον αναγνώστη του γράφει:  « Ω πνευματικέ, σ’  αυτήν την εργασία (της νοεράς προσευχής). Αν και είναι παιδιάστικο και αφελές ό,τι λέγω, το επιχειρώ, αν και αισθάνομαι ταλαίπωρο και ανάξιο πλάσμα, για να σε διδάξω (…) πολύ καλύτερα και πολύ πιο αξιόλογα παρ’  ό,τι εγώ, μπορεί εσύ να εργασθής (…) σ’ αυτήν την εργασία , χωρίς σταμάτημα και για σένα και για μένα. Κάμε το αυτό, σε ικετεύω για την αγάπη του Παντοδύναμου Θεού. Όταν δε και οι δυο, κι εσύ κι εγώ, κληθούμε απ΄ το Θεό να εργαστούμε σ’  αυτή την εργασία, σε ικετεύω για την αγάπη του Θεού, να συμπληρώσεις εσύ από μέρους σου, εκείνο που τυχόν θα λείπει από μένα.» (Γνόφος Αγνωσίας, Εκδόσεις Αφων Παπαδημητρίου,  σ.153).