Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αν χαιρετώ με οποιοδήποτε άλλον χαιρετισμό εκτός του Χριστός Ανέστη, αυτόν τον καιρό που όρισε η Εκκλησία, μειώνω την σημασία που έχει η Ανάσταση του Χριστού σε μένα.
Άρα όλον αυτόν τον καιρό θα κόψω την "Καλημέρα" από αυτούς που τους λες "Χριστός Ανέστη" κι απαντούν "κουκιά σπέρνω". Αυτοί δεν ντρέπονται που παραγνωρίζουν την αξία της Ανάστασης του Χριστού, εγώ γιατί να ντραπώ να τους κόψω την "Καλημέρα";
Αν τους πειράξει πως του κόβω την ¨καλημέρα", θα τους πω ότι κι εμένα με πειράζει να λέω "καλημέρα" τον καιρό που η Εκκλησία και η Παράδοση ορίζει, να λέω Χριστός Ανέστη.
Ο Δαβίδ στον πρώτο στίχο του πρώτου ψαλμού του, αναφέρεται σ' αυτό ακριβώς, στην σημασία που έχει να μην συμπορεύεσαι με ασεβείς. " Μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών".
Ο Σωκράτης χαιρετούσε μόνο όποιους έκρινε ότι έχουν ουσία, αυτούς που δεν είχαν ουσία κι ασχολούνταν με αυτά που παρέρχονται , δεν τους χαιρετούσε, όχι από υπερηφάνεια, αλλά για να τους κάνει να σοβαρευτούν και να μην περνούν όλη τους τη ζωή σαν κακομαθημένα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου