Έγερση ή αυτο-ύπνωση;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Να αδιαφορούμε, οπότε ας κοιμούμαστε ακόμα και όρθιοι; Ή να μην αδιαφορούμε και να είμαστε ξυπνητοί; Πάντα ανοιχτά , πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου, Εγώ κοιμάμαι κι καρδιά μου αγρυπνά.

Απ΄ την αρχή του κόσμου δύο δυνάμεις συγκρούονται, η δύναμη της Έγερσης και η δύναμη του Ερπετού. Με τη δύναμη της Έγερσης θέλουμε να είμαστε ή με τη δύναμη του Ερπετού, που σέρνεται με την κοιλιά του στη γη και αδιαφορεί για τον ουρανό;

Ότι ο ύπνος είναι αδιαφορία μπορείτε να το διαπιστώσετε, παρατηρώντας, όταν ακούτε μια συζήτηση που δεν σας ενδιαφέρει ή βρίσκεσθε ανάμεσα σε πρόσωπα που δεν σας ενδιαφέρουν , πώς με κόπο συγκρατείτε το χασμουρητό σας και τον ύπνο σας.

Το ότι η Έγερση είναι ενδιαφέρον, ενώ ο ύπνος είναι αδιαφορία, ο λαός το λέει με την παροιμία αυτή: "Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη."

Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί. Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε. Εκνήψατε δικαίως. Είναι οι Εντολές που η Ορθόδοξη Παράδοση φυλάει ως κόρην οφθαλμού ως την Νηπτική Παράδοση της Εκκλησίας, την οποία διέκοψε η Δύση με τις επιρροές του Παπισμού και της Διαμαρτύρησης.

Η εξουσία ενισχύει τις αιρέσεις, γιατί προλειαίνουν το έδαφος για την επιβολή της παγκόσμιας δικτατορίας. Να μην απορεί κανείς, λοιπόν, για την εχθρότητα της Δύσης. Η Εκκλησία με την νηπτική της παράδοση είναι το μοναδικό εμπόδιο στα σχέδια των εξουσιαστών.