ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

       Ο ιερέας στο τέλος της θείας λειτουργίας δίνει στους πιστούς ένα κομματάκι άρτου (αντιδωρο) που το συνοδευει με μια ευχή. Δεν μας δίνει ούτε μόνο άρτο ή μόνο ευχή,.

       Ψες το βράδυ δεν είχα ύπνο, γιατί φοβόμουν κάτι και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Είπα να διώξω το φόβο με την προσευχή του Ιησού, "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού ελέησόν με", ή με το διάβασμα κάποιου Κανόνα, αλλά ο φόβος διαρκούσε. Έβλεπα ότι δεν αρκεί μόνον η ευχή. Από τα αρχαία χρόνια οι Έλληνες στη μεγάλη λύπη έτρωγαν, όπως και τώρα, στα μνημόσυνα προσφέρεται καφές και βουτήματα.

      Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνο με άρτο, είπε ο Κύριος. Θα ζήσει με άρτο και με κάθε λόγο εκπορευόμενο από το στόμα του Θεού.Είμαστε σώματα και πνεύματα σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Ούτε μόνο σώματα (κατοικίες) ούτε πνεύματα. Ακόμα κι αν θέλουμε να ξεχάσουμε το σώμα και να κάνουμε κάτι με το νου, θα διαπιστώσουμε ότι ο νους συμπεριφέρεται όπως όταν είναι στο σώμα. Αν π.χ. περάσουμε νοερά έναν δρόμο, θα προσέξουμε να περάσουμε με ασφάλεια, δεν θα ριχτούμε μέσα στην κίνηση των αυτοκινήτων. Ούτε θα πέσουμε στη φωτιά ούτε θα περάσουμε μέσα από τοίχους. 

        Αυτό σημαίνει πως το πνεύμα μας δεν μένει ούτε στιγμή χωρίς κατοικία (σώμα). Μετά τον θάνατο του σώματος, ο Θεός μας δίνει την νέα κατοικία μας, που έχει την ίδια μορφή του σώματος.

Όταν η Μαγδαληνή είδε τον Ιησού και έτρεξε να τον αγγίξει, ο Ιησούς της είπε, να μην τον αγγίξει,(Μη μου άπτου) , διότι δεν ανέβηκε ακόμα στον πατέρα Του και πατέρα μας. Ο Ιησούς ως άνθρωπος είχε όπως εμείς το σώμα του, την "κατοικία" του πνεύματός Του.

         Το πρωί που ξύπνησα και σηκώθηκα απ΄ το κρεβάτι, ένιωσα την ανάγκη να πιω έναν καφέ. Σκέφτηκα πως αν μαζί με την ευχή, το βράδυ έδινα κάποια τροφή και στο σώμα μου, δεν θα παραδινόμουνα αμαχητί στο δαίμονα της δειλίας. Θέλω να πω ότι το σώμα μας δεν είναι μόνο σάρκα και αίμα. Είναι σώμα πνευματικό και απαιτεί τον ανάλογο προς το πνεύμα σεβασμό.

        Τα ζώα δεν προσέχουν τα σώματα, παρά μόνον όσο έχουν τη ζωή. Μετά μπορούν και να τρώνε ακόμα και την μητέρα τους. Εμείς σεβόμαστε τα σώματα των κεκοιμημένων. Η ταφή τους γίνεται με την νεκρώσιμη ακολουθία, η οποία είναι ένα ποιητικό αριστούργημα με το υψηλό περιεχόμενό της και τις αφθάστου κάλλους ποιητικές εικόνες του.