Δεσμός είναι κι όταν αγαπάμε, δεσμός είναι κι όταν μισούμε. Με τη διαφορά ότι ο δεσμός όταν αγαπάμε κάποιον, μας κάνει καλό, μας αναζωογονεί, γιατί η αγάπη είναι εκ Θεού, που είναι η πηγή της ζωής, της ομορφιάς, της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της πνευματικής χαράς. Ενώ ο δεσμός όταν μισούμε κάποιον μας φθείρει, μας αρρωσταίνει και μας σκοτώνει.
Ο δεσμός του μίσους, μας δηλητηριάζει κάθε χαρά, ακόμα και τις πιο μικρές χαρές, όπως είναι η χαρά να είμαστε με μια καλή συντροφιά να γευόμαστε ένα νόστιμο φαγητό ή να απολαμβάνουμε έναν ήρεμο ύπνο.
Πρέπει να καταστρέψουμε κάθε δεσμό μίσους και εχθρότητας. Μας εμποδίζει ακόμα και να πάμε στην Εκκλησία. .Προτιμούμε να μένουμε μόνοι με το δηλητήριό μας. Αυτό σημαίνει ότι συνεργαζόμαστε με αυτό που μας βλάφτει. Γι' αυτό λένε, πως κανένας δεν μπορεί να μας βλάψει , αν δεν συνεργαστούμε μαζί του. Αυτό το είπε κάποια σοφή γυναίκα που μου διαφεύγει τώρα το όνομά της.
Και πώς διαλύουμε το δεσμό της εχθρότητας; Με τη συγχώρηση και την ευχή υπέρ αυτού που μας έβλαψε. Ευχόμαστε ο Θεός να δώσει κάθε ευλογία σ' αυτόν που μας έβλαψε. Όση λύπη προκάλεσε σε μας τόση χαρά να του δώσει ο Θεός.
Αν το κάνουμε αυτό, λέει ο Απόστολος Παύλος, είναι σαν να βάζουμε επάνω στο κεφάλι του εχθρού που συγχωρούμε, ένα κανίσκι με αναμμένα κάρβουνα. Αντίθετα , όσο διατηρούμε εχθρότητα με τους εχθρούς μας, τόσο τους επιτρέπουμε να συνεχίζουν να μας βλάπτουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου