Μια φορά χάθηκα τη νύχτα στο δάσος. Περπατώντας χωρίς προσανατολισμό είδα μπροστά μου ένα φως και περπάτησα προς τα εκεί, ώσπου έφτασα σε μια καλύβα και κοίταξα από το παράθυρο. Ήταν δύο νεαρά ζευγάρια που ετοίμαζαν το δείπνο τους.
Όταν τέλειωσε η προετοιμασία άρχισαν να τρώνε και να πίνουν χωρίς να κάνουν το σταυρό τους. Δίστασα να χτυπήσω την πόρτα γιατί φοβόμουν ότι θα τους ενοχλήσω. Αν πίστευαν στο Χριστό και έκαναν τον σταυρό τους πριν αρχίσουν να τρώνε δεν θα δίσταζα καθόλου να ζητήσω βοήθεια.
Πράγματι είναι μαρτύριο για τους πιστούς εκείνοι που δεν πιστεύουν. Αυτό το μαρτύριο το υπομένουμε βουβά αλλά και μας ελέγχει γιατί ίσως δεν κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους πείσουμε να ζητήσουν απ’ το Θεό να τους χαρίσει πίστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου