Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αν η χώρα μας ήταν αυτάρκης -είναι αυτάρκης, αλλά ζει σαν να μην είναι- δεν θα την ενοχλούσε κανείς. Θα ήταν καλά με τον εαυτό της. Η χώρα μας μπορεί να θρέψει τον πληθυσμό της.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τον καθένα από μας. Ενώ είμαστε αυτάρκεις, ζούμε σαν να μην είμαστε και οι διάφορες εξαρτήσεις δυσκολεύουν τη ζωή μας.
-Πώς θα καταλάβουμε ότι είμαστε αυτάρκεις και πώς θα ζούμε σαν να είμαστε αυτάρκεις;
-Είναι απλό! Υπάρχει για τον καθένα κάτι που σου δίνει αυτάρκεια. Αρκεί να το αναζητήσεις και θα το βρεις.
Μην το ψάχνεις βέβαια στον τομέα της υλικής ευημερίας. Εκεί όλα είναι λειψά. ΚΙ αυτό που λείπει είναι η αυτάρκεια. Τίποτα δεν μας γεμίζει.
Η αυτάρκεια είναι στο πνεύμα. Αυτό σημαίνουν τα λόγια του Κυρίου Ιησού: Ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ.
Αυτό σημαίνουν επίσης τα λόγια Του: ζητείτε και θα σας δοθεί. Χτυπήστε και θα σας ανοίξουν την πόρτα.
Για την αυτάρκεια μιλάει και το πνευματικό κορίτσι, η Τέντυ! Βρήκε τον τρόπο να επικοινωνεί με τον εαυτό της. Αυτό ζητούσε και της δόθηκε γιατί το ζητούσε εκεί όπου υπάρχει, στο πνεύμα. Αυτό που προέχει είναι το πνεύμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου