Ένα σημάδι ότι ο Θεός ακούει την προσευχή μας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Υπάρχει ένα σημάδι, απ΄ το οποίο μπορεί να καταλάβει ο προσευχόμενος ότι ο Θεός ακούει την προσευχή του. Το σημάδι αυτό πρέπει να καταγράφεται στις εμπειρίες των αγίων, αλλά ακόμα και σε αμαρτωλούς ενδέχεται να υπάρχει το ίδιο σημάδι.
Ξέρουμε ότι η προσευχή έχει δύο απαραίτητες προϋποθέσεις, που χωρίς αυτές δεν γίνεται και τέσσερα στοιχεία προαιρετικά.

Οι απαραίτητες προϋποθέσεις, όπως λέει ο Κύριος είναι α. η πίστη Θεού και β. η πίστη ότι αυτό που ζητάμε θα μας δοθεί. "Διά τούτο λέγω υμίν, πάντα όσα αν προσευχόμενοι αιτείσθε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε και έσται υμίν.¨" (Μαρκ.ια΄22-26).

Τα τέσσερα προαιρετικά στοιχεία, στα οποία ανάλογα με την ανάγκη που νιώθει ο προσευχόμενος βάζει λιγότερο ή περισσότερο την προσοχή του είναι : εξομολόγηση, αίτημα, ευχαριστία, δοξολογία.

Για μένα, το σημάδι που δείχνει ότι ο Θεός ακούει την προσευχή μου,είναι όταν ξεχνάω το αίτημα και ευχαριστώ και δοξάζω τον Θεό.
Γιατί το θεωρώ σημάδι: Γιατί η ανάγκη να ευχαριστήσω το Θεό, πηγάζει από την εσωτερική βεβαιότητα, ότι το αίτημά μου αρέσει στο Θεό. Ένα παράδειγμα, όταν προσευχόμουν να βοηθήσει ο Θεός την ελευθερία της πατρίδας μου, ήμουν βέβαιος ότι αρέσει στο Θεό και ότι θα βοηθήσει, γιατί ο Κύριος μας προτρέπει να γνωρίσουμε την αλήθεια και η αλήθεια θα μας ελευθερώσει. Άρα ο Κύριος νοιάζεται για την ελευθερία μας, την εσωτερική.