Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου*
Κυριάκο, αν μου επιτρέπεις, το σχόλιό σου είναι λογικώς ορθό, αλλά με μια διαφορά. Το παράδειγμα, του "φυσικού" δεν πρέπει να το ερμηνεύσουμε κατά γράμμα.
Δεν είναι το "φυσικό" το καλύτερο παράδειγμα για το πνευματικό. Κατ΄ ανάγκην το χρησιμοποιούμε γιατί δεν ξέρουμε ούτε τη φύση του Θεού, ούτε τη φύση του ανθρώπου. Και η φύση του ανθρώπου είναι άγνωστο μυστήριο.
Αρα ό,τι είναι φυσικό ή είναι βίωμα, δεν είναι και αληθινό. Διαφορετικά θα αναζητάμε το φυσικό για να δούμε πώς είναι το πνευματικό. Κι αυτό είναι λάθος. Αυτό κάνουμε συνήθως όταν έχουμε αμφιβολίες για το ποιο είναι φυσικό. Έτσι όμως θα έχουμε πρότυπα τα ζώα, επειδή αυτά δεν είναι διεφθαρμένα ηθικά, γιατί δεν έχουν ήθος, για να διαφθαρεί.
Αλλά δεν είναι, προς Θεού, πρότυπα του ανθρώπου τα ζώα. Τα καϋμένα περιμένουν από τον άνθρωπο να γίνει αληθινός και να τα εξανθρωπίσει. "Η φύση συστενάζει και συνωδίνει" με την πτώση του ανθρώπου.
Συνήθως ερμηνεύουμε κατά γράμμα. Αυτό το λάθος κάνουν πολλοί, που αντί να δουν την ομοφυλοφιλία ως παράπτωμα, τη βλέπουν ως προτέρημα. Αφού και στα ζώα απαντάται η ομοφυλοφιλία , λένε, άρα είναι φυσικό πράγμα!
------------------------------
*Δημοσιευμένα Μικρά Δοκίμια 2.166
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου