Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Ο Γερμανός φιλόσοφος Μάρτιν Χάιντεγκερ είναι ένας απ΄ τους κορυφαίους εκπροσώπους του υπαρξισμού. «Ο υπαρξισμός πρεσβεύει ότι βάση της φιλοσοφίας δεν θα έπρεπε να είναι το γενικό και το αφηρημένο, αλλά η συγκεκριμένη και προσωπικά προσδιορισμένη ύπαρξη του ανθρώπου (...)
«Εκείνο που προέχει είναι να στραφεί κανείς ευθέως και αποκλειστικώς στην ίδια την ύπαρξή του και να την κατανοήσει.» (Θεοδόση Πελεγρίνη, Λεξικό της Φιλοσοφίας, Έκδ.Ελληνικά Γράμματα)
Κατά τον Χάιντεγκερ ο άνθρωπος είναι «ον προς θάνατον»
--Τι θα γίνει με εμένα, εννοώ με την πίστη μου, με ρωτάει το πρωί ένας γνωστός μου, στη βόλτα στο Φρούριο.. Δεν έχω πίστη.
-Γιατί δε ζητάς απ΄ το Θεό να σου δώσει πίστη, όπως εκείνος ο πατέρας, που ζητούσε πίστη απ΄ το Χριστό , για να γίνει καλά το παιδί του; «Κύριε, πιστεύω, βοήθει μοι τη απιστία.»;
-Δεν ζητάω.
-Μήπως δεν θέλεις να έχεις πίστη;
-Γιατί δεν θέλω;
-Ίσως γιατί από την απιστία προσδοκάς περισσότερες απολαβές , παρά από την πίστη.
-Ποιες απολαβές;
-Ο Τζακ Κέρουακ π.χ. έλεγε πως για να πιστέψει στο Χριστό, έπρεπε να κόψει το κρασί.
-Το έκοψε;
-Δεν το έκοψε. Πέθανε απ΄ το κρασί στα 42 του χρόνια. Δεν χρειάζεται να γίνεις υπαρξιστής για να καταλάβεις, πως από αυτό που ζει κανείς προς θάνατον, από αυτό και πεθαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου