Δανειστής και οφειλέτης

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

(απόσπασμα)

Πήγαμε χθες στο πάρκο του Αγίου Αντωνίου, για το αγαπημένο πράσινο, για να μας φτιάξει τη διάθεση . Το αγαπημένο πράσινο τα δέχεται όλα. Υπομένει εκ φύσεως τα πάντα. «Τί ρίχνει ο ουρανός και τα βουνά δεν το δέχονται», λέει ο λαός εκτιμώντας την υπομονή των βουνών, που συμβολίζουν τις αιώνιες, τις απαρασάλευτες πνευματικές αξίες του ανθρώπου.
Η δική μας ανυπόμονη διάθεση που μας βασανίζει είναι γνωστή σε όλους και κανείς δεν ξέρει από πότε άρχισε. «Θα σιάξουν όλα» λένε οι απλοί άνθρωποι, αλλά η διάθεση του υπερήφανου ανθρώπου δεν καταλαβαίνει τίποτα.: Απαιτεί τα πάντα από τους πάντες, ακόμα κι από τον ουρανό να μη βρέξει και χαλάσει τα μαλλιά των γυναικών.
Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία της αρρωστημένης διάθεσης του απαιτητικού ανθρώπου είναι η ταπείνωση και η άφεση. Για την υπερηφάνεια είπε ο Κύριός μας στους μαθητές Του, «αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους». Η θεραπεία στη δική μας περίπτωση είναι επίσης απλή: Αφήνουμε τις απαιτήσεις να απαιτούν τις απαιτήσεις τους.
Πόσο μας βασανίζει η απαιτητική διάθεση. Για να γλιτώσουν από τα βάσανά της οι στωικοί φιλόσοφοι γινόντουσαν θεληματικά φτωχοί. Μοίραζαν τις περιουσίες και το σπουδαιότερο άφηναν την απαιτητική διάθεση.
«Ο άνθρωπος κατέχεται από αυτό που κατέχει», λέει ο Απόστολος Παύλος. Για να είναι ελεύθεροι οι στωικοί φιλόσοφοι δεν ήθελαν να κατέχουν τίποτε. Πολλοί ζούσαν ως ζητιάνοι, για να μην ξεχνούν ότι χρειάζονται τους άλλους και γίνονται αλαζόνες. Οι πιστοί αφήνονταν στο Θεό. Ομολογούσαν ότι δεν μπορούν να ζήσουν με τις δικές τους δυνάμεις και εγκαταλείπουν τον εαυτό τους στα χέρια του Θεού.
«Έγινα οφειλέτης πάντων», γράφει ο Απόστολος Παύλος στην Επιστολή του προς τους Ρωμαίους.