Λαρισινά
ΔοκίμιαΤου Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
«Η παρούσα εποχή του παραλόγου»
«Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών οικτίρμων εστί.»
(Λουκ. στ’ , 31-36)
Δεν μπορείς να πεις στον μέσο άνθρωπο, πως φταίει το πνεύμα, η σημερινή νοοτροπία, για τις δυσχέρειες που συναντά στη ζωή του, και να περιμένεις να σε καταλάβει.
Το πνεύμα, θα σου πει, δεν είναι για μένα. Εγώ είμαι πρακτικός άνθρωπος. Δεν είμαι ούτε φιλόσοφος, ούτε στοχαστής, ούτε πνευματικός. Δεν φταίει το πνεύμα.
Μια φορά ένας φιλόσοφος πήγε σε έναν ληστή για να του πει να μην κλέβει. Ο ληστής του απάντησε ότι για όλα τα δεινά των λαών, φταίνε οι διανοούμενοι.
Όταν ήμουν στο χωριό μου πήγαινα τις Κυριακές και τις Γιορτές στην Εκκλησία. Ήταν γεμάτη κόσμο. Αγρότες, κτηνοτρόφοι, τεχνίτες Ποτέ δεν ένιωσα άγχος. Μόλις ήρθαν στην Εκκλησία οι διανοούμενοι με κόλλησαν άγχος, για την Παράδοση. Απαιτούσαν να συμμορφωθεί η Παράδοση στις ιδιορρυθμίες τους.
Όσα περισσότερα γνωρίζεις τόσο περισσότερο άγχος έχεις. Αν νομίζεις ότι μαθαίνοντας περισσότερα θα πλησιάζεις περισσότερο στο Θεό, θα έχεις καλύτερες σχέσεις με τους συνανθρώπους σου και θα είσαι σε ειρήνη με τον εαυτό σου, απατάσαι. Όσο περισσότερα γνωρίζουμε τόσο πιο δύσκολα είναι τα πράγματα. Εκτός αν εννοείς ως γνώσεις τις τεχνικές γνώσεις.
Ο Ιησούς όταν έστελνε τους μαθητές Του να διδάξουν, τους έλεγε να μην σκέφτονται καθόλου τί να πουν,. Αυτός που προσθέτει γνώσεις, λέει η Αγία Γραφή, προσθέτει βάρος και θλίψη πνεύματος.
Ο προηγούμενος Αρχιεπίσκοπος των Σέρβων δίδασκε να μην λέμε πολλά στα κηρύγματα Όσο περισσότερα λέμε, τόσο λιγότερα ακούγονται. Αν πεις σε κάποιον
Αν πούμε σε κάποιον τρία πράγματα, μπορεί να συγκρατήσει τα δύο. Αν πεις τέσσερα πράγματα, ίσως συγκρατήσει το ένα. Αν πεις περισσότερα, δεν θα συγκρατήσει κανένα.
Το πλήθος των ανθρώπων και των πραγμάτων είναι αντιστρόφως ανάλογο προς την πνευματικότητα. Όσο αυξάνει το πλήθος, τόσο μειώνεται η πνευματικότητα. Ο καθηγητής της Εγκληματολογίας στο Αριστοτέλεια πανεπιστήμιο, μας αφηγήθηκε κάποτε πως μετέχοντας με έναν συνάδελφό του σε ένα μεγάλο πλήθος, διέρρηξε κάποιο φούρνο για να πάρουν ψωμί, στην Κατοχή,.
Παραθέτω ένα απόσπασμα απ το βιβλίο του π. Σεραφείμ Ρόουζ, «Μηδενισμός» Με τίποτε δεν θα μπορούσα να διατυπώσω καλύτερα τις σκέψεις του: «Η μόνη θεραπεία για την κατάσταση του παραλόγου βρίσκεται στην πηγή του: πρέπει να γίνουμε ξανά χριστιανοί. Ο Καμύ έθεσε με τρόπο ορθό το θέμα, όταν είπε: «Πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ των θαυμάτων και του παραλόγου».
«Πρέπει να γίνουμε πάλι χριστιανοί. Είναι εφήμερο, στην πραγματικότητα παράλογο, να μιλάμε για αναμόρφωση της κοινωνίας, αλλαγή του δρόμου της ιστορίας, ανάδυση από το παράλογο σε μια εποχή πέραν του παραλόγου, έαν δεν έχουμε τον Χριστό στις καρδιές μας. Εάν έχουμε τον Χριστό στις καρδιές μας, έχουμε τα πάντα.» (Ευγένιος (π. Σεραφείμ) Ρόουζ, Μηδενισμός, η αρχή της αποστασίας στη σύγχρονε εποχή, Εκδόσεις Μυριόβιβλος, σελ. 188).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου