ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΣΑΡΚΑ

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Κάποτε είναι ανάγκη να εμβαθύνουμε στην έννοια του σώματος και στην έννοια της σάρκας για να κατανοήσουμε τη σημασία που έχει το προσωπικό στοιχείο στον έρωτα. 

Μόνο με την προσωπική εμπειρία μαθαίνει κανείς τί είναι σώμα και τί είναι σάρκα. 

Μόνο νύξεις μπορούμε να κάνουμε για να δείξουμε γιατί πρέπει να ξέρουμε τί είναι το σώμα και τί είναι η σάρκα.

Στη Θεία Κοινωνία μεταλαμβάνουμε σώμα και του αίμα Χριστού . Σε κάποιο σημείο το Ευαγγέλιο μιλάει για τη σάρκα του Κυρίου. Ο λόγος είναι να γίνει ξεκάθαρο ότι λέγοντας σώμα ο Κύριος εννοεί το πραγματικό σώμα.

Το σώμα διαφέρει από τη σάρκα, όπως διαφέρει το σώμα του ανθρώπου από το σώμα του ζώου και όπως διαφέρει ο ίδιος ο άνθρωπος από το ζώο.

Ο άνθρωπος είναι πρόσωπο που γνωρίζει τον εαυτό του, ενώ το ζώο είναι απρόσωπο που εννοείται ότι δεν έχει αυτογνωσία, ούτε αναρωτιέται ποιο είναι. Σ' αυτό ακριβώς σημείο, στο "εγώ είμαι", που δεν αλλάζει, παρά τις αλλαγές του σώματος βρίσκεται η διαφορά του ανθρώπου από το ζώο, που δεν έχει αυτό που μένει όταν όλα αλλάζουν, δηλαδή ουσία, ή αλλιώς υπόσταση.

Αν αγαπούμε ως σώμα τον άνθρωπο του άλλου φύλοι, δεν θα τον κάνουμε φετίχ, δηλαδή αντικείμενο σεξουαλικής προσκόλλησης, . Αυτό σημαίνει ότι αγαπούμε τον άλλον ως σώμα, (ναό του πνεύματος). Αν τον κάνουμε φετίχ σημαίνει ότι αγαπούμε τον άλλον ως σάρκα, δηλαδή ως απρόσωπο, ως αντικείμενο για την ικανοποίησή μας.

Ο άνθρωπος είναι σώμα και όχι σάρκα, είναι αυτοσκοπός. Κανένας άνθρωπος δεν είναι μέσον για εξυπηρέτηση κάποιου σκοπού!

Η ανύψωση του σώματος του ανθρώπου στο επίπεδο του πνεύματος είναι το απαύγασμα της ορθόδοξης πνευματικότητας.

"Κάποιοι λένε ότι είναι άθεοι, αλλά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.. Δεν υπάρχει. Ακόμα και ο διάβολος πιστεύει και φρίττει. , αλλά αρνειται να πράξει το καλό. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην πιστεύει στο Θεό και δεν υπάρχει ορθολογικό ον πάνω στη γη που να μη λαχταρά τη ζωή με όλη του την καρδιά." Γέρων Θαδαίος της Βιτόβνιτσα).

Στον Ησαϊα διαβάζουμε τα εξής: "εγώ γαρ ειμι Κύριος ο αγαπών δικαιοσύνην και μισών αρπάγματα εξ αδικίας. και δώσω τον μόχθον αυτών δικαίοις και διαθήκην αιώνιον διαθήσομαι αυτοίς. και γνωσθήσεται εν τοις έθνεισι το σπέρμα αυτών και τα έκγονα εν μέσω λαών. πας ο ορών αυτούς επιγνώσεται αυτούς ότι ούτοι εισι σπέρμα ηυλογημένον υπό Θεού και ευφροσύνη ευφρανθήσονται επί Κύριον. Αγαλλιάσθω η ψυχή μου επί τω Κυρίω. ενέδυσε γαρ ιμάτιον σωτηρίου και χιτώνα ευφροσύνης, ως νυμφίω περιέθηκέ μοι μίτραν και ως νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμω.