ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΚΟΝΤΟΥ!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Το σύνδρομο του κοντού είναι το να μην σε ευχαριστεί τίποτα. Το σύνδρομο του κοντού δεν το έχει κάθε κοντός. Το έχουν μόνο εκείνοι που τους ενοχλεί παντού το κοντό ανάστημά τους. Το ίδιο μπορεί να ενοχλείται κανείς από το ψηλό ανάστημά του. Και γενικά ό,τι μας ενοχλεί παντού και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε να το εντάξουμε στο σύνδρομο του κοντού.

Ο έχων το σύνδρομο του κοντού υποσκάπτει τα πάντα. Αν είσαι πιστός υποσκάπτει την πίστη σου. Αν είσαι άπιστος υποσκάπτει την απιστία σου, όχι για να σε κάνει πιστό, αλλά για να σε κάνει πιο άπιστο. Αν τον θεωρείς πιστό γίνεται άπιστος, αν τον θεωρείς άπιστο, γίνεται πιστός.

Ο έχων το σύνδρομο του κοντού πάσχει διότι είναι ανευχαρίστητος . Κανείς, λέει το |Ευαγγέλιο, δεν μπορεί να προσθέσει πήχυν ένα στο ανάστημα αυτού .
Με το να είμαι κοντός, σκέφτεται, ό,τι και να γίνω, ποτέ δεν θά πάψω να είμαι ένας κοντός.

Πώς να φερθούμε σε κάποιον που έχει το σύνδρομο αυτό; Νομίζω ότι πρέπει να φερθούμε όπως στην άγρια φύση. Την άγρια φύση δεν την μισείς. Απλώς φυλάγεσαι από αυτήν.

Πώς θεραπεύει κανείς το σύνδρομο αυτό και δεν το αφήνει να του δηλητηριάζει όλη του τη ζωή; Νομίζω ότι η θεραπεία είναι η πίστη στο Θεό. Αν πιστεύουμε ότι το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και ότι κατοικεί σ΄ αυτό ο Ιησούς Χριστός, τίποτε δεν θα μας ενοχλεί.

Ενοχλείται μόνον εκείνος που πιστεύει ότι η ζωή του ανήκει στον ίδιο και όχι στο Θεό!