Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Ότι υπάρχουν "παντοκράτορες" από την ανάποδη, όπως υπάρχουν αντί-χριστοι, το άκουσα για πρώτη φορά από το φίλο μου Σ. Ο φίλος Σ. είχε την μέγιστη αρετή της διακρίσεως. Διάκριση στα πάντα και πριν από όλα στο λόγο. Όταν κάποιος πήγαινε να μιλήσει, ενώ δεν είχε λόγο δικαιοσύνης ο Σ. δεν τον άκουγε. Αν ήταν κάποιος γνωστός του, δεν του επέτρεπε να μιλήσει.
Ο Σ. πίστευε πως δεν πρέπει να μιλάς στα ελληνικά με κάποιον που δεν γνωρίζει άριστα τα ελληνικά. Το ίδιο δεν επέτρεπε να μιλήσει αυτός που δεν είχε σημείον αναφοράς τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό ή αν μιλούσε, δεν τον άκουγε. Αν δεν ήξερες γιατί φέρεται με αυτόν τον τρόπο , τον παρεξηγούσες. Όταν όμως μάθαινες το λόγο, εκτιμούσες τον τρόπο που φερόταν σ΄ αυτούς που συνειδητά ή ασυνείδητα φέρονται ως "παντοκράτορες" από την ανάποδη. Παρακάτω θα φέρουμε με τη χάρη του Θεού , κάποιο παράδειγμα με τον οποίο εμφανίζεται ο "παντοκράτωρ" από την ανάποδη.
Αν και είδαμε τέτοιους παντοκράτορες, όπως μας τους έδειξε ο Σ. ωστόσο αρχίζοντας να γράφουμε αυτές τις γραμμές δεν έχουμε καμία συγκεκριμένη εμφάνιση "παντοκράτορος" από την ανάποδη στο νου. Ας ελπίσουμε ότι με τη χάρη του Θεού θα μπορέσουμε με κάποιο παράδειγμα , να δείξουμε στον ευγενικό αναγνώστη , αυτό το είδος της πνευματικής ασθένειας.
Όταν ακούς , λέει, κάποιον που μιλάει με σημείο αναφοράς τον εαυτό του, αντί το Θεό, "τρως το ασυνείδητο του άλλου στη μάπα"! Σήμερα οι Έλληνες, "το παίζουν "παντοκράτορες" από την ανάποδη".
Πρώτη φορά, λοιπόν, άκουσα για "παντοκράτορες" από την ανάποδη, από τον Σ.
Επάνω στο θέμα του "παντοκράτορος" από την ανάποδη, φαίνεται ότι προβληματίστηκε ο Απόστολος Παύλος και έγραψε σχετικώς προς τους Κορινθίους στη δεύτερη επιστολή του προς αυτούς.
Ποτέ να μην καυχιέσθε, τους λέει, σαν να κάνετε κάτι από τον εαυτό σας. Όλα να τα αποδίδετε στο Θεό. "Ο δε καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω." Ου γαρ ο εαυτόν συνιστών, εκείνος εστι δόκιμος αλλ΄ ον ο Κύριος συνίστησι".
Εμείς σήμερα δεν έχουμε ούτε τη διάκριση που είχε το πλήθος την εποχή του Ιησού. Τόσο μεγάλη είναι η πνευματική μας τύφλωση, ώστε δεν νιώθουμε για τίποτε θαυμασμό, εκτός από τον ψεύτικο θαυμασμό για τον εαυτό μας. Ψεύτικο, επειδή αγνοούμε πόσο πολύ δεν είμαστε τίποτε!
"Και ελθών προς τους Μαθητάς, γράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος για τον Ιησού, είδε όχλον πολύν περί αυτούς, και Γραμματείς συζητούντας αυτοίς. Και ευθέως πας ο όχλος ιδών αυτόν εξεθαμβήθη, και προστρέχοντες ησπάζοντο αυτόν".
Πας ο όχλος ένιωσε θαυμασμό βλέποντας τον Ιησού και "προστρέχοντες ησπάζοντο αυτόν" , πλην των Γραμματέων, οι οποίοι καυχιούνταν για τις γνώσεις τους. Οι Γραμματείς εμφανίζονταν ως "παντοκράτορες" από την ανάποδη.
Κάθε "παντοκράτωρ" από την ανάποδη, λέει στον εαυτό του: " εγω είμαι καλύτερος από αυτούς που πιστεύουν και ομολογούν ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός". Ο Ιησούς λέει γι΄ αυτούς που δεν τον πίστεψαν: "Ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστι, και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει. Διά τούτο λέγω υμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις. και ος αν είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτώ. ος δ΄ αν είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, ουκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι" (...) "λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν εάν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως. εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση."
(Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου, κι όποιος δεν συναθροίζεται μαζί μου διαλύεται. Στ΄ αλήθεια σας λέω, όλες οι αμαρτίες θα συγχωρεθούν στα τέκνα των ανθρώπων, καθώς και οι βλασφημίες σε όσους βλασφημούν. Ακόμα κι αν κάποιος προφέρει ένα λόγο εναντίον του Υιού του Ανθρώπου, θα του συγχωρεθεί. αν όμως κάποιος μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος δεν θα του συγχωρεθεί, ούτε κατ΄αυτόν τον αιώνα ούτε κατά τον άλλον. Σας το δηλώνω, κατά την ημέρα της Κρίσεως, οι άνθρωποι θα δώσουν λογαριασμό για κάθε μάταιο λόγο που έχουν πει. Από τα λόγια σου στην ουσία θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικαστείς).
Ότι υπάρχουν "παντοκράτορες" από την ανάποδη, όπως υπάρχουν αντί-χριστοι, το άκουσα για πρώτη φορά από το φίλο μου Σ. Ο φίλος Σ. είχε την μέγιστη αρετή της διακρίσεως. Διάκριση στα πάντα και πριν από όλα στο λόγο. Όταν κάποιος πήγαινε να μιλήσει, ενώ δεν είχε λόγο δικαιοσύνης ο Σ. δεν τον άκουγε. Αν ήταν κάποιος γνωστός του, δεν του επέτρεπε να μιλήσει.
Ο Σ. πίστευε πως δεν πρέπει να μιλάς στα ελληνικά με κάποιον που δεν γνωρίζει άριστα τα ελληνικά. Το ίδιο δεν επέτρεπε να μιλήσει αυτός που δεν είχε σημείον αναφοράς τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό ή αν μιλούσε, δεν τον άκουγε. Αν δεν ήξερες γιατί φέρεται με αυτόν τον τρόπο , τον παρεξηγούσες. Όταν όμως μάθαινες το λόγο, εκτιμούσες τον τρόπο που φερόταν σ΄ αυτούς που συνειδητά ή ασυνείδητα φέρονται ως "παντοκράτορες" από την ανάποδη. Παρακάτω θα φέρουμε με τη χάρη του Θεού , κάποιο παράδειγμα με τον οποίο εμφανίζεται ο "παντοκράτωρ" από την ανάποδη.
Αν και είδαμε τέτοιους παντοκράτορες, όπως μας τους έδειξε ο Σ. ωστόσο αρχίζοντας να γράφουμε αυτές τις γραμμές δεν έχουμε καμία συγκεκριμένη εμφάνιση "παντοκράτορος" από την ανάποδη στο νου. Ας ελπίσουμε ότι με τη χάρη του Θεού θα μπορέσουμε με κάποιο παράδειγμα , να δείξουμε στον ευγενικό αναγνώστη , αυτό το είδος της πνευματικής ασθένειας.
Όταν ακούς , λέει, κάποιον που μιλάει με σημείο αναφοράς τον εαυτό του, αντί το Θεό, "τρως το ασυνείδητο του άλλου στη μάπα"! Σήμερα οι Έλληνες, "το παίζουν "παντοκράτορες" από την ανάποδη".
Πρώτη φορά, λοιπόν, άκουσα για "παντοκράτορες" από την ανάποδη, από τον Σ.
Επάνω στο θέμα του "παντοκράτορος" από την ανάποδη, φαίνεται ότι προβληματίστηκε ο Απόστολος Παύλος και έγραψε σχετικώς προς τους Κορινθίους στη δεύτερη επιστολή του προς αυτούς.
Ποτέ να μην καυχιέσθε, τους λέει, σαν να κάνετε κάτι από τον εαυτό σας. Όλα να τα αποδίδετε στο Θεό. "Ο δε καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω." Ου γαρ ο εαυτόν συνιστών, εκείνος εστι δόκιμος αλλ΄ ον ο Κύριος συνίστησι".
Εμείς σήμερα δεν έχουμε ούτε τη διάκριση που είχε το πλήθος την εποχή του Ιησού. Τόσο μεγάλη είναι η πνευματική μας τύφλωση, ώστε δεν νιώθουμε για τίποτε θαυμασμό, εκτός από τον ψεύτικο θαυμασμό για τον εαυτό μας. Ψεύτικο, επειδή αγνοούμε πόσο πολύ δεν είμαστε τίποτε!
"Και ελθών προς τους Μαθητάς, γράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος για τον Ιησού, είδε όχλον πολύν περί αυτούς, και Γραμματείς συζητούντας αυτοίς. Και ευθέως πας ο όχλος ιδών αυτόν εξεθαμβήθη, και προστρέχοντες ησπάζοντο αυτόν".
Πας ο όχλος ένιωσε θαυμασμό βλέποντας τον Ιησού και "προστρέχοντες ησπάζοντο αυτόν" , πλην των Γραμματέων, οι οποίοι καυχιούνταν για τις γνώσεις τους. Οι Γραμματείς εμφανίζονταν ως "παντοκράτορες" από την ανάποδη.
Κάθε "παντοκράτωρ" από την ανάποδη, λέει στον εαυτό του: " εγω είμαι καλύτερος από αυτούς που πιστεύουν και ομολογούν ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός". Ο Ιησούς λέει γι΄ αυτούς που δεν τον πίστεψαν: "Ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστι, και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει. Διά τούτο λέγω υμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις. και ος αν είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτώ. ος δ΄ αν είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, ουκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι" (...) "λέγω δε υμίν ότι παν ρήμα αργόν εάν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως. εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση."
(Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου, κι όποιος δεν συναθροίζεται μαζί μου διαλύεται. Στ΄ αλήθεια σας λέω, όλες οι αμαρτίες θα συγχωρεθούν στα τέκνα των ανθρώπων, καθώς και οι βλασφημίες σε όσους βλασφημούν. Ακόμα κι αν κάποιος προφέρει ένα λόγο εναντίον του Υιού του Ανθρώπου, θα του συγχωρεθεί. αν όμως κάποιος μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος δεν θα του συγχωρεθεί, ούτε κατ΄αυτόν τον αιώνα ούτε κατά τον άλλον. Σας το δηλώνω, κατά την ημέρα της Κρίσεως, οι άνθρωποι θα δώσουν λογαριασμό για κάθε μάταιο λόγο που έχουν πει. Από τα λόγια σου στην ουσία θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικαστείς).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου