Όχι ειρήνη, όχι υγεία!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου 

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιού Θεού κληθήσονται»
                                                             Ματθ. 5,9


Δίχως ειρήνη, δεν έχουμε ούτε υγεία. Η υγεία μας εξαρτάται απ΄ την ψυχική μας κατάσταση. Το ηθικό μας είναι συνδεδεμένο με το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας. Αν κατακρίνουμε π.χ. και μνησικακούμε φεύγει από μέσα μας η ειρήνη του Χριστού και έρχεται η αρρώστια. Είναι βέβαιο ότι αν κατακρίνουμε και απωθούμε θα αρρωστήσουμε.
Κάποιος έμεινε θυμωμένος για δύο μέρες. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα ένιωθε σαν να του στέρησαν την ελευθερία του. Ένιωθε δούλος του θυμού. Όσο διαρκούσε αυτή η κατάσταση παρατήρησε τις παρακάτω βλαβερές συνέπειες του θυμού. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε είναι ότι η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι πλασμένη να λειτουργεί δέσμια των παθών της.
Συμπτώματα θυμού: 1) αδυναμία συγκέντρωσης της προσοχής, 2)κακή λειτουργία της μνήμης, 3)βίαιες, μηχανικές, αυτόματες κινήσεις, 4)αδικαιολόγητη βιασύνη 5)γρήγορη και ρηχή αναπνοή, 6)ταχυκαρδία, 7) προκάρδια άλγη, 8)ανυπομονησία, 9) δυσκοιλιότητα, 10) ανορεξία ή πολυφαγία 11)εξάψεις, 12)αύξηση αρτηριακής πίεσης, 13)αϋπνία, 14) καταβολή δυνάμεων, 15) αλαζονικό φέρσιμο, 16) έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους, 17) έλλειψη καλών τρόπων, 18) αυτολύπη,19) πίκρα, 20) απελπισία κ.α.
Ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν. Ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο την ειρήνη, την υγεία, τη ζωή. Δημιούργησε το σύμπαν χάριν του ανθρώπου. Αν παρατηρήσουμε τον εαυτό μας θα δούμε ότι η ύπαρξή μας, μόνο αν συμφωνεί με το θέλημα του Θεού ,λειτουργεί με αρμονία και με ρυθμό, . Όταν η ανθρώπινη ύπαρξη αντιβαίνει στο θέλημα του Θεού συναντάει εμπόδια και χάνει τη λειτουργικότητά της. "Την ειρήνη επιδιώκουμε" λέει ο Απόστολος Παύλος . Η ειρήνη είναι έργο του Θεού, όπως και η υγεία. "Μην καταστρέφετε το έργο του Θεού".
Ο υλισμός αρνείται την ύπαρξη του Θεού. Το σύμπαν, σύμφωνα με τη θεωρία του υλισμού, δεν είναι δημιούργημα του νου του Θεού, αλλά τυχαίο αποτέλεσμα της αιώνιας μηχανικής κίνησης των οξέων και των αλάτων στην αρχική "σούπα". Ο αθεϊσμός αποδίδει τα γνωρίσματα της αιωνιότητας και της παντοδυναμίας του Θεού στα άψυχα οξέα και άλατα.
Οι χριστιανοί, όπως κι οι αρχαίοι πρόγονοί μας, πιστεύουμε ότι το σύμπαν είναι δημιούργημα του πνεύματος του Θεού. Η ενιαία ελληνική γλώσσα, ( η ελληνική γλώσσα είναι μία) είναι δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων λογίων. Η ίδια η λέξη "σύμπαν" σημαίνει "ο νους (του Θεού) δημιούργησε το παν".
Ο Κύριος ενσαρκώθηκε, όταν η Ελληνική γλώσσα μπορούσε να εκφράσει το βάθος της διδασκαλίας Του. Στα ελληνικά κείμενα καταφεύγουμε όταν θέλουμε  να βεβαιωθούμε για την γνησιότητά της. Όταν οι αρχαίοι πρόγονοί μας ζήτησαν να δουν τον Ιησού, ο Κύριος είπε: Τώρα δοξάζεται ο Υιός του ανθρώπου, με την έννοια ότι με τους Έλληνες και την ελληνική γλώσσα γίνεται κατανοητή η διδασκαλία του Χριστού.
Όσο για την ακατανοησία που συνάντησε ο Ιησούς στους Ιουδαίους μιλάει το παρακάτω τροπάριο του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, που ψάλλεται τη Μεγάλη Παρασκευή:

                                                           Λαός μου τί εποίησά σοι και τί μοι ανταπέδωκας.
                                                           Αντί του μάνα χολήν. Αντί του ύδατος όξος.
                                                           Αντί του αγαπάν με, σταυρόν με προσηλώσατε.
                                                           Ουκέτι στέγω λοιπόν.
                                                           Καλέσω μου τα έθνη κ'ακείνα με δοξάσουσι.

Δεν θα εξαρτιόμασταν απ΄ τις φαρμακοβιομηχανίες , αν ακολουθούσαμε το Ευαγγέλιο. Και μόνο η Εντολή "ευλογείτε και μη καταράσθε" "καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς" θα μας φύλαγε από την ασθένεια. Ο αθεϊσμός , βέβαια, αγνοεί το Ευαγγέλιο.
Επειδή συνήθως μας εντυπωσιάζουν τα ξένα ονόματα, θα μνημονεύσουμε δυο ξένα βιβλία, το "Εκείνο" ενός γιατρού που υπήρξε διάσημος στην εποχή του και το βιβλίο "Θεραπείες του Χριστού" του Γάλλου συγγραφέα Πεγύ. Κι οι δυο επαναλαμβάνουν τα λόγια της Γραφής.
Ο συγγραφέας του "Εκείνο" καταλήγει στο συμπέρασμα (διαβάστε την τελευταία σελίδα του βιβλίου του), ότι ένας σίγουρος τρόπος να αρρωστήσει κανείς είναι να κατακρίνει και να απωθεί.

Ο Πεγκύ γράφει στο βιβλίο του (Εκδόσεις Νεφέλη), στη σελίδα 45 τα εξής: Η αποχή από την κακολογία και η προάσπιση των βαλλομένων που είναι απόντες η ανοχή απέναντι στα ελαττώματα του πλησίον, η διακριτικότητα στην ομιλία, η αυθόρμητη στοργή προς τους πιο αδύναμους, είναι σημάδια από τα οποία αναγνωρίζονται οι καρδιές που κατοικούν στο Φως. (...)Θα γίνετε φίλοι του Χριστού και πολίτες του Ουρανού (...) Θα μπορείτε στο όνομα του Ιησού να εξουσιάζετε την ασθένεια... Είναι αυτός ο τρόπος της ομιλίας που η Γραφή προσδιορίζει με το όνομα "χάρισμα των γλωσσών".(Η Γραφή ως «χάρισμα γλωσσών» εννοεί την προσευχή του Ιησού, τη γνωστή ως Νοερά Προσευχή, αλλά ο καθολικός Πεγκύ φαίνεται ότι έχει άγνοια της προσευχής του Ιησού).