23.10.12

Η έμπρακτη ανάγνωση της Γραφής

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου


        " Της γραφής τα νοήματα δια πράξεων αναγίγνωσκε" , λέει κάποιος άγιος της Εκκλησίας μας. Η ανάγνωση των νοημάτων της Γραφής με πράξεις σημαίνει ότι δεν αρκεί  να μελετάει κανείς τα νοήματα αυτά αλλά και να τα εφαρμόζει στη ζωή του. Έμπρακτη  , λοιπόν, ανάγνωση της Γραφής είναι η τήρηση των Εντολών.
      
      Με την έμπρακτη ανάγνωση του Ευαγγελίου θα νιώσουμε την άπειρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, πράγμα που δεν συμβαίνει όταν διαβάζουμε το Ευαγγέλιο χωρίς να συμμετέχει η καρδιά.
Η καρδιά συμμετέχει όταν διαβάζουμε με μετάνοια και ταπείνωση.

       Ένας άλλος τρόπος να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο με πράξεις είναι να το διαβάζουμε μέσα από την εμπειρία μας.  Στην νηπτική θεωρία η έμπρακτη ανάγνωση ονομάζεται  κάθοδος του νου στην καρδιά.  "Μέσα από τον πόνο θα ευλογήσεις τη ζωή", λέει ο στάρετς στον Δημήτρη, έναν από τους Αδελφούς Καραμαζώφ του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.

     Η ανάγνωση αυτή, θαρρώ ότι είναι επίσης μία "διά πράξεων" ανάγνωση. Βέβαια η ακριβής  έμπρακτη ανάγνωση είναι  όπως είπαμε η τήρηση των Εντολών.  Είναι όμως έμπρακτη ανάγνωση και το να διαβάζουμε τα νοήματα του Ευαγγελίου μέσα απ΄  τα βιώματά μας. Δεν είναι έμπρακτη ανάγνωση όταν διαβάζουμε τα νοήματα  μόνο με το νου, χωρίς να συμμετέχει η καρδιά.

      Όταν στο διάβασμα συμμετέχει η καρδιά το διάβασμα είναι εξομολόγηση. Διαβάζουμε το Ευαγγέλιο όπως εξομολογούμαστε στον πνευματικό μας. Όταν με βαραίνει η αμαρτία και διαβάζω το Ευαγγέλιο, ανοίγω σ΄ αυτό την καρδιά μου. Τα λόγια του Ευαγγελίου εισέρχονται  στην καρδιά  που νιώθει συντριβή και πόνο για τις αμαρτίες της, ενώ η  υπερήφανη καρδιά είναι κλειστή στα νοήματα του Ευαγγελίου.

    Κατεβάζοντας το νου στην καρδιά η γνώση που αποκτάμε είναι μυστική γνώση, επειδή είναι αμετάδοτη χωρίς την εμπειρία. Με την έμπρακτη ανάγνωση  πλησιάζουμε στο φως της γνώσεως. Η έμπρακτη ανάγνωση προϋποθέτει καρδιά συντετριμμένη και ταπεινωμένη, όπως λέει ο στίχος του Ψαλμού της μετανοίας.

       Το Ευαγγέλιο της Τρίτης της Θ΄ εβδομάδας  μιλάει για το άπειρη αγάπη του Ιησού για τον αμαρτωλό άνθρωπο.  Έχοντας μπροστά στα μάτια μας τις αμαρτίες μας θα κλάψουμε από χαρά και ευγνωμοσύνη  διαβάζοντας τη στιχομυθία του Ιησού με τον Απόστολο Πέτρο. Ο Απόστολος ρωτάει τον Ιησού πόσες φορές θα σφάλλει σε μένα ο αδερφός μου και θα τον συγχωρήσω; Έως εφτά φορές;  Του λέει ο Ιησούς: Δε σου λέω έως εφτά εφτά φορές , αλλά ως εβδομήντα φορές εφτά.

         Έφεραν τότε στον Ιησού παιδιά για να τα ευλογήσει βάζοντας τα χέρια πάνω τους  και να προσευχηθεί γι΄  αυτά , αλλά οι μαθητές τους μάλωσαν. Ο Ιησούς όμως είπε: Αφείστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να ρθουν κοντά μου. Γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά.  "Άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με. Των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών."

       


   
       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου