Ιδού έχω στείλει προς την οσιότητά σου μαζί με τον λόγο περί ασκητικού βίου και τον περί αγάπης λόγον, πάτερ Ελπίδιε, σε ισάριθμες με τα τέσσερα Ευαγγέλια εκατοντάδες κεφαλαίων. Ίσως τίποτε από αυτά δεν είναι άξιο της προσδοκίας σου, αλλά έπραξα κατά δύναμιν.
Πλην ας γνωρίζει η αγιοσύνη σου ότι ούτε αυτά είναι καρποί της διάνοιάς μου.Αλλά αφού διεξήλθα τους λόγους των Αγίων Πατέρων καταβάλλοντας την ανάλογη με την υπόθεση νοητική προσπάθεια συνέπτυξα πολλά ουσιωδέστερα κεφάλαια για να είναι ευσύνοπτα και να τα συγκρατεί η μνήμη και τα απέστειλα στην οσιότητά σου. Παρακαλώντας να τα αναγιγνώσκεις ευγνωμόνως και μόνο να θηρεύεις την ωφέλεια που υπάρχει σ΄ αυτά, το δε ακαλλές των λέξεων να παραβλέπεις και να εύχεσαι για την μετριότητά μου και για την στέρησή μου από κάθε πνευματική ωφέλεια.
Παρακαλώ δε και τούτο, να μη θεωρηθούν τα γραφόμενα ενοχλητικά, γιατί κατ΄ επιταγήν γράφτηκαν. Λέγω δε τούτο επειδή οι ενοχλούντες με το λόγο πολλοί είμαστε σήμερον, οι δε στην πράξη εκπαιδεύοντες και εκπαιδευόμενοι πολύ λίγοι, μάλλον να βασανίζεις το κάθε κεφάλαιο. Δεν είναι όλα, νομίζω, εύληπτα, αλλά στους πολλούς πολλά χρειάζονται συνεξέταση, αν φαίνεται ότι πρέπει να ειπωθούν με απλούστερο τρόπο. Γιατί ίσως αν κάτι ήθελε φανεί χρήσιμο στην ψυχή να ανακαλυφθή, θα φανεί οπωσδήποτε, με τη χάρη του Θεού, σ΄ αυτόν που με απερίεργο νου και μετά φόβου Θεού και αγάπης αναγιγνώσκει.
Σ΄ αυτόν δε που τα περιεργάζεται χωρίς να προσδοκά πνευματική ωφέλεια, ή από αυτό το πόνημα ή από οποιοδήποτε άλλο, και θηρεύει λέξεις για να κακίσει αυτόν που το συνέγραψε, και να παραστήσει, ως οιηματίας, σοφότερον δήθεν τον εαυτό του από εκείνον, τίποτε ωφέλιμο από πουθενά δεν θα αναφανεί ποτέ. (Β,3)
Απόδοση: Μ.Ε.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου