Η καπηλεία του Λόγου.

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Τρώτε και πίνετε άρχοντες κι εγώ θα σας διηγούμαι". Αναφέρομαι στους στίχους αυτού του ριζίτικου τραγουδιού και προσπαθώ να μπω στη σκέψη του τραγουδιστή. Ξέρω την ψυχοσύνθεση των Κρητικών, κατάγομαι από αυτούς και καθόλου δεν περνάει από το νου μου ότι οι Κρητικοί θα ξεχάσουν ποτέ τα ιδανικά τους. Των Κρητικών είναι η παροιμία ζήσε με θάρρος, πέθανε με δόξα!

Σκέφτομαι πως αν οι άρχοντες μιλούσαν με ειλικρίνεια θα ένιωθαν για ποιους και για τί μιλάει το ριζίτικο αυτό τραγούδι της Κρήτης. Αξιοθρήνητοι άρχοντες, στην αλαζονεία τους δεν σκέφτονται ότι αυτό που προέχει είναι ο Λόγος και το Πνεύμα.


Οι Κρητικοί τραγουδούσαν στους άρχοντες με επίγνωση ότι ο Λόγος είναι ανώτερος από το φαγοπότι. Ο Κρητικός τραγουδιστής γνωρίζει ότι ο Λόγος έχει ακατάβλητη δύναμη και κανείς δεν μπορεί να τον ποδηγετήσει, γιατί δόθηκε απ΄ το Θεό ελεύθερος.

"Τρώτε και πίνετε άρχοντες". Εσείς τρώτε και πίνετε, αλλά εγώ τραγουδώ και λέω τον πόνο μου για την πατρίδα μου που υποφέρει. Αξιοθρήνητοι άρχοντες! Δεν θα εμβαθύνετε ποτέ στο νόημα του Λόγου γιατί οι ίδιοι δεν μιλάτε ποτέ με ειλικρίνεια.

Ο Ιησούς καταδικάζει την υποκρισία των αρχόντων. Αλίμονο, τους λέει, μέσα σας είστε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία. Οι Φαρισαίοι πλήρωναν το δέκατον των ελάχιστων κηπουρικών προϊόντων, του ηδύοσμου, του άνηθου και του κύμινου και παραμελούσαν τα ουσιώδη, δηλαδή το δίκαιο υπέρ των αδικουμένων, την ανακούφιση των φτωχών και την προς τον Θεόν αληθινή πίστη, η οποία φανερώνεται με τα καλά έργα και με κάθε αρετή.

Ο Απόστολος Παύλος στη δεύτερη επιστολή του στους Κορινθίους γράφει: "Ου γαρ εσμέν ως οι λοιποί καπηλεύοντες τον λόγον του Θεού, αλλ΄ ως εξ ειλικρινείας, αλλ΄ ως εκ Θεού κατενώπιον του Θεού εν Χριστώ λαλούμεν."

(Εμείς δεν καπηλευόμαστε το λόγο του Θεού, αλλά μιλάμε με ειλικρίνεια μπροστά στο Θεό, ως υπηρέτες του Χριστού σταλμένοι απ΄το Θεό.)

(Το Ευαγγέλιο, όπως το νιώθω)