Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Φίλη αναγνώστρια μου έστειλε αυτό το μήνυμα:
"Προσπαθώ νά μπώ στό Επιμελητήριο Εικαστικών τεχνών Ελλάδος,θέλετε νά μού πήτε τή γνώμη σας;"
Απάντησα αμέσως στο μήνυμά της φίλης αναγνώστριας με το μικρό αυτό σχόλιο που ακολουθεί και με κάποιο σχετικό μικρό δοκίμιο για τις αληθινές και για τις ψεύτικες ανάγκες.Το εν λόγω δοκίμιο με τίτλο "H ψευδοανάγκη της δημοσιότητας" τo αντέγραψα απ΄ το βιβλίο "Ο Θεός του θερισμού".
Παραθέτω το μικρό σχόλιο στο μήνυμά της και το δοκίμιο για την ψευδοανάγκη της δημοσιότητας , επειδή πιστεύω ότι σε μια εποχή που η διάκριση των αναγκών είναι απαραίτητη για την επιβίωση,ίσως βοηθήσει κάποιον όπως βοήθησε κι εμένα όταν το έγραφα:
" Αγαπητή φίλη, πιστεύω ότι πρέπει να μπείτε στο Επιμελητήριο Εικαστικών τεχνών Ελλάδος, αλλά χωρίς προσπάθεια. Μην κυνηγάτε το Επιμελητήριο.Αφήστε να σας κυνηγάει εκείνο. Αν δεν το κάνει, εκείνοι θα χάσουν όχι εσείς. Εσείς θα κερδίσετε την εσωτερική σας ειρήνη!
Υπηρέτησα πολλά χρόνια στα δικαστήρια και ξέρω την τύχη αυτών που κυνηγούν τις υποθέσεις τους.Οι περισσότεροι έχασαν την ησυχία τους, άλλοι έχασαν την υγεία τους κι άλλοι έχασαν ακόμα και τη ζωή τους! Η πιο σπουδαία Εντολή είναι τα λόγια του Ιησού: "Μην επιθυμείτε όλως",(μην επιθυμείτε καθόλου).
Μόλις πριν λίγο έχασα την ειρήνη μου και ακολούθησα τα δυο αποκλειστικά βήματα που οδηγούν κατ΄ ευθείαν στην αρρώστια, την απώθηση και την κατάκριση. Απώθησα την αντιπάθειά μου, για ένα πρόσωπο, κι όταν στριμώχτηκα έπεσα στην κατάκριση.
Είναι οι δυο σίγουροι τρόποι για να αρρωστήσει κανείς. Αυτό έπαθα γιατί κυνήγησα τη δημοσίευση, αντί να την αφήσω να μη κυνηγάει εκείνη.
Η ψευδο-ανάγκη της δημοσιότητας
Ανέκαθεν υπήρχαν αληθινές και ψεύτικες ανάγκες. Παλιά ο κόσμος μπορούσε να τις διακρίνει μεταξύ τους. Εμείς τώρα δεν ξέρουμε ότι υπάρχουν αληθινές ανάγκες και ψευδο-ανάγκες και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να τις διακρίνουμε μεταξύ τους, ιδίως ο γυναικείος πληθυσμός, ο πιο ευάλωτος στον υπέρ-καταναλωτισμό της εποχής μας.
Γιατί είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τις ψευδο-ανάγκες μας και τα αντίστοιχα ψευτο-πράγματα με τα οποία τις ικανοποιούμε; Μήπως υπάρχει σκοπιμότητα στην άγνοια ή στη σύγχυση μας; Ή άγνοια ή η σύγχυση οπωσδήποτε γίνεται στις βασικές ανάγκες, αυτές που γεννούν και τις άλλες. Μια τέτοια μεγάλη σύγχυση υπάρχει ανάμεσα στην ανάγκη για αναγνώριση και στην ανάγκη για δημοσιότητα, πού αντίθετα με την ανάγκη για αναγνώριση είναι μία ψευδο-ανάγκη που γεννά αμέτρητες άλλες.
Η ανάγκη για αναγνώριση είναι αληθινή. Η αναγνώριση ικανοποιεί μία βασική ανάγκη της ψυχής, που όταν η ψυχή τη στερείται νιώθει όλη την πίκρα και τον πόνο πού νιώθει κάποιος που ζει στην ξενιτιά. Ξενιτιά δεν είναι ο άγνωστος τόπος. Είναι ότι εμείς είμαστε άγνωστοι στον τόπο αυτόν. Η ανάγκη για αναγνώριση ικανοποιείται με την έκφραση αυτού που είναι κανείς στ' αλήθεια. Το αντίθετο συμβαίνει με τη δημοσιότητα στην οποία δημοσιοποιούμε εκείνα τα στοιχεία που θέλουμε να φαίνονται, τα φαινόμενα, τα επιφανειακά και όχι το βάθος της ψυχής μας. Η δημοσιότητα είναι μία διαδικασία στην οποία το φαινομενικό υποκαθιστά το πραγματικό. Με αυτήν την έννοια η δημοσιότητα είναι μία ψευδο-ανάγκη γιατί δεν ανταποκρίνεται σε καμιά βαθύτερη ψυχική ανάγκη.
Στη λογοτεχνία διακρίνεται καθαρά το γράψιμο για δημοσιότητα, με απώτερο στόχο το κέρδος απ' το γράψιμο για αναγνώριση με άμεσο στόχο την έκφραση αισθημάτων και σκέψεων. Σκέψεις κι αισθήματα κομίζει ο ποιητής στην Τέχνη. Το αισθητήριο του αναγνώστη, αν είναι ανεπτυγμένο τον ειδοποιεί συνήθως τόσο για το ήθος του συγγραφέα όσο και για το ανεπιτήδευτο ύφος του, με αποτέλεσμα να τον κερδίζει το κείμενο πού εκφράζει κάτι βαθύτερο πέρα απ' την προσπάθεια για δημοσιότητα.
«Ο Θεός του θερισμού». Βιβλιοπωλεία «ΠΑΙΔΕΙΑ» Κανάρη 11, Λάρισα, 41223.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου