"Non quebrandos". Αυτοί που δεν έσπασαν!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"όταν γαρ ασθενώ, τότε δυνατός ειμί"
2 Κορινθ.12,10)

Διάβασα ένα άρθρο για τους "Quebrandos" γι΄ αυτούς που έσπασαν στα βασανιστήρια που υπέστησαν στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του κόσμου."Quebrando" σημαίνει στα ισπανικά "σπασμένος". "Quebrandos" είναι "αυτοί που έσπασαν".Εκτός από τους "quebrandos" υπάρχουν και οι "Non Quebrandos", αυτοί που δεν έσπασαν!
Επίκαιρο είναι το ποίημα "Πορτραίτο στην πέτρα" του Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούντα. Το παραθέτουμε εδώ από τη μικρή ανθολογία Ισπανικής και Λατινοαμερικανικής ποίησης του γράφοντος,που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης "Διαγώνιος":
"Τον γνώρισα, ναι, έζησα χρόνια μαζί του,/με τη χρυσή και πέτρινη ύπαρξή του. Ήταν ένας άνθρωπος κουρασμένος:/Άφησε στην Παραγουάη τον πατέρα του και τη μάνα του,τα παιδιά του, τ΄ανήψια του,/τους τελευταίους κουνιάδους του,την πόρτα του, τις κότες του,/και μερικά βιβλία μισάνοιχτα./Φώναξαν στην πόρτα.Όταν άνοιξε, τον έπιασε η αστυνομία/ και τον χτύπησαν τόσο πολύ,
που έφτυσε αίμα στη Γαλλία, στη Γερμανία /στην Ισπανία, στην Ιταλία, περιφερόμενος./Κι έτσι πέθανε κι έπαψα να βλέπω το πρόσωπό του.Έπαψα να ακούω τη βαθύτατη σιωπή του./Ώσπου μια φορά, μια νύχτα με θύελλα,με χιόνι που ύφαινε/το γνήσιο φόρεμα της Κορδιλιέρας,/σ΄ ένα άλογο, εκεί μακριά, κοίταξα κι ήταν εκεί ο φίλος μου:/Το πρόσωπό του ήταν από πέτρα.Το προφίλ του αψηφούσε τον άγριο καιρό./Στη μύτη του έσπαζε ο αέρας ένα μακρύ ουρλιαχτό κυνηγημένου ανθρώπου./Εκεί ήρθε να σταθεί ένας εξόριστος: Ζει στην πατρίδα του, αλλαγμένος σε πέτρα."
Με την εμπειρία της πίστης στον Ιησού μπορούμε να καταλάβουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου από την επιστολή του προς τους Εβραίους, η οποία διαβάζεται στην εκκλησία την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λέει τα εξής σε ελεύθερη απόδοση: "Αδελφοί, όλοι οι άγιοι με την πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, επέβαλαν το δίκαιο, πέτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων. έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τη σφαγή, έγιναν από αδύνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο,έτρεψαν σε φυγή εχθρικά στρατεύματα. γυναίκες ξαναπήραν στη ζωή τους ανθρώπους τους,κι άλλοι βασανίστηκαν ως το θάνατο, χωρίς να δεχτούν την απελευθέρωσή τους, γιατί πίστευαν ότι μπορούσαν να αναστηθούν σε μια καλύτερη ζωή.
Άλλοι δοκίμασαν εξευτελισμούς και μαστιγώσεις, ακόμη και δεσμά και φυλακίσεις.Λιθοβολήθηκαν,πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, θανατώθηκαν με μαχαίρι,περιπλανήθηκαν ντυμένοι με προβιές και κατσικίσια δέρματα, έζησαν με στερήσεις, υπέφεραν καταπιέσεις, θλίψεις και κακουχίες - ο κόσμος δεν ήταν άξιος νά ΄χει τέτοιους ανθρώπους - πλανήθηκαν σε ερημιές και βουνά, σε σπηλιές και σε τρύπες της γης.Όλοι οι παραπάνω , παρά την καλή μαρτυρία της πίστης τους, δεν πήραν ό,τι τους υποσχέθηκε ο Θεός. Αυτός είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς.
Έχοντας,λοιπόν, γύρω μας μια τόσο μεγάλη στρατιά μαρτύρων, ας τινάξουμε από πάνω μας κάθε φορτίο, και την αμαρτία που εύκολα μας εμπλέκει, κι ας τρέχουμε με υπομονή το αγώνισμα του δύσκολου δρόμου, που έχουμε μπροστά μας. Ας έχουμε τα μάτια μας προσηλωμένα στον Ιησού, που μας έδωσε την πίστη, την οποία και τελειοποιεί."