Στη χώρα των εσχάτων πραγμάτων

Στη χώρα των εσχάτων πραγμάτων‏

15/9/2010
Απάντηση ▼
Mosxos Lagouvardo​s
Προς zoiforos@yahoo.gr
Στη χώρα των εσχάτων πραγμάτων

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου



<<Οι λέξεις γίνονται ολοένα και πιο μικρές, τόσο μικρές που δε διαβάζονται πια.Είναι

σαν να φωνάζεις στο κενό, σαν να ουρλιάζεις σ΄ένα απέραντο και τρομερό κενό.>>

Πωλ Ώστερ



Αφορμή για να γράψω τις σκέψεις αυτές πήρα απ΄ το βιβλίο του Πωλ Όστερ με τον τίτλο στη χώρα των εσχάτων πραγμάτων, εκδόσεις Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος. Η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι ότι τα έσχατα πράγματα είναι οι λέξεις. Το βαθύτερο νόημά του είναι ότι τα έσχατα (αιώνια) πράγματα είναι ο Λόγος του Θεού. Αυτό που είπε ο Κύριος ότι ο κόσμος θα καταστραφεί και μόνο η Διδασκαλία Του θα μείνει. H μορφή του κόσμου αλλάζει και φθείρεται καθώς και η επιθυμία αυτού.

Ούτε ένα γιώτα δεν θα αλλάξει από τη Διδασκαλία του Κυρίου Ιησού.



Ο συγγραφέας περιγράφει μια πόλη η οποία τρώει τον εαυτό της. Δεν υπάρχει σ΄ αυτήν τίποτα σταθερό. Η ολοκληρωτική καταστροφή της είναι αναπόφευκτη. Η πόλη ρέει και χάνεται όπως το κερί στη φωτιά. <<Ωσεί τήκεται κηρός από προσώπου πυρός>>. Η σταθερότητα των πραγμάτων είναι αυταπάτη. Το μόνο που μένει είναι η γλώσσα, ο λόγος του Θεού. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την ελληνική λέξη <<γλώσσα>> (glos) για το λόγο, προφανώς για να αποφύγει τη σύγχυση, επειδή στην αγγλική γλώσσα δεν έχουν άλλη λέξη για το <<λόγο>> και άλλη για τη <<λέξη>>. <>, θα πει <<λέξη>> και <<λόγος>>.



Τα έσχατα (αιώνια) πράγματα είναι ο λόγος ο οποίος έχει ως αιώνια πηγή το Λόγο του Θεού. Ο εχθρός ,αυτός που επιδιώκει να μη μείνει τίποτα όρθιο σε ένα έθνος και σε ένα λαό, χτυπάει το Λόγο. Ζωντανό παράδειγμα σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα, όπου οι εχθροί της και τα όργανά τους χτυπούν το πνεύμα και αποκρύπτουν τον αληθινό τους στόχο εξαπατώντας τους Έλληνες με την τεχνητή οικονομική κρίση.



Να είστε φρόνιμοι όπως οι όφεις, λέει ο Κύριος. Οι όφεις όταν κινδυνεύουν φυλάγουν το πιο πολύτιμο, το κεφάλι τους. Οι Έλληνες παγιδεύτηκαν στην τεχνητή οικονομική κρίση για να μη βλέπουν τον αληθινό κίνδυνο. Όργανο της <<ξένης επιβουλίας>> (Μακρυγιάννης) είναι η προπαγάνδα του τύπου , που ως Πέμπτη φάλαγγα χτυπάει την Ελλάδα σε ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτει, στην πνευματική της δύναμη αρχίζοντας από τη γλώσσα και την Παιδεία: Όλοι σχεδόν οι υπουργοί Παιδείας, τα τελευταία χρόνια, είναι εντελώς άσχετοι με το αντικείμενό τους και δεν διαθέτουν την παραμικρή αναγνώριση από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα για το έργο και την προσωπικότητά τους.



Το βιβλίο του Πώλ Όστερ έχει τη μορφή μυθιστορήματος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα δοκίμιο για τη σύγχρονη ειδωλολατρία. Ο συγγραφέας δεν παραπέμπει στις πηγές του. Δεν συνηθίζονται παραπομπές στα μυθιστορήματα. Θα πρέπει όμως να διάβασε τον ψαλμό τον 134ο ψαλμό του Δαβίδ.



Ο 134ος ψαλμός αρχίζει με το στίχο <<Αινείτε τον όνομα Κυρίου>>. Ο πρώτος στίχος των ψαλμών και κάθε κειμένου μπορεί να χρησιμεύσει και ως τίτλος του ψαλμού, γιατί εκφράζει την κεντρική του ιδέα. (Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός). Ο ψαλμός αρχίζει με το όνομα του Κυρίου. Το όνομα του Κυρίου, ο Λόγος του Θεού είναι το περιεχόμενο του 134 ψαλμού. Οι έξι πρώτοι στίχοι του ψαλμού αναφέρονται στο όνομα του Κυρίου, ότι η μέγιστη γνώση του ανθρώπου είναι η γνώση του ονόματος του Κυρίου και ο αίνος του ονόματος αυτού. Το αντίθετο εκείνοι που αγνοούν και δεν τιμούν το όνομα του Κυρίου είναι παγιδευμένοι στα είδωλα και είναι και οι ίδιοι σαν αυτά.



Παραθέτω εδώ δυο αποσπάσματα από τον 134ο ψαλμό του Δαβίδ:



<<1. Αινείτε το όνομα κυρίου,

αινείτε, δούλοι, κύριον,

2. Οι εστώτες εν οίκω κυρίου,

εν αυλαίς οίκου θεού ημών.

3. Αινείτε τον κύριον, ότι αγαθός κύριος.

ψάλατε τω ονόματι αυτού, ότι καλόν.



15. Τα είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον,

έργα χειρών ανθρώπων.

16. Στόμα έχουσιν και ου λαλήσουσιν,

οφθαλμούς έχουσιν και ουκ ενωτισθήσονται,

17. Ώτα έχουσιν και ουκ ενωτισθήσονται.

18. Όμοιοι αυτοίς γένοιντο οι ποιούντες αυτά

και πάντες οι πεποιθότες επ΄ αυτοίς.>>.