Η Ελληνική γλώσσα

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί άραγε η Ελληνική Γλώσσα διδάσκεται σε όλα τα έθνη; Η Ελληνική γλώσσα διδάσκεται σε όλα τα έθνη ,γιατί η γλώσσα αυτή έχει μέσα της ολόκληρο τον πλούτο της σοφίας της Ελληνικής Αρχαιότητας, που είναι ο μεγαλύτερος οδηγός στην έρευνα και στη γνώση της ψυχής του ανθρώπου. Είναι το τέλειο δημιούργημα μεγάλων σοφών, οι οποίοι την προίκισαν με την ακατάβλητη δύναμή της να αυτο-εξελίσσεται , πράγμα το οποίο την κάνει να είναι μοναδική και αναντικατάστατη, η «πρωτο-γλώσσα» ανάμεσα στις άλλες γλώσσες του κόσμου! «Κατ΄ουσίαν μιλιέται από όλους τους πολιτισμένους λαούς του πλανήτη, στους οποίους έχει περάσει αρχικά δια της ιαπετικής ομογλωσσίας, μετέπειτα της σανσκριτικής και αργότερα της λατινικής γλώσσας.» (Κώστα Δούκα, Ομήρου Ιλιάς, σελ.15).

Η Ελληνική γλώσσα δεν υπήρξε η εξέλιξη καμίας άλλης , ούτε καμία άλλη τη διαδέχθηκε ποτέ και χιλιάδες χρόνια (κανείς δεν ξέρει πότε άρχισε να μιλιέται) είναι ζωντανή κι αυτό-εξελίσσεται. Έχει δε τόσο βάθος σοφίας μέσα της που , όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Ταντέους Ζιελίνσκι, «ακόμα κι αν χανόταν ολόκληρη η Ελληνική Λογοτεχνία θα μπορούσαμε να αναπαραστήσουμε την ψυχή του ανθρώπου, με τη βοήθεια μόνο ενός Ελληνικού λεξικού» , γράφει στο βιβλίο του «Εμείς και οι Αρχαίοι», μετάφραση Ιωάννου Συκουτρή, εκδόσεις Βάνιας 1994.

Στο εκπληκτικό αυτό συμπέρασμα καταλήγει ο αναγνώστης του αξιόλογου αυτού βιβλίου! Η Ελληνική γλώσσα, γράφει ο Ζιελίνσκι , είναι η μόνη από όλες τις γλώσσες του κόσμου, η οποία εξελίχθηκε από μόνη της και ως αυτό-εξελιχθείσα είναι αναντικατάστατη! Δε σημαίνει αυτό , ότι δεν παρεισέφρυσε εις αυτήν καμία μη ελληνογενής λέξη. Οι μη ελληνογενείς λέξεις αναφέρονται στον εξωτερικό κόσμο και δεν έχουν κανένα σύνδεσμο με την ψυχή.

Η μόνη διαφωνία μας με τον Ζιελίνσκι, είναι ότι θεωρεί μεν την Ελληνική γλώσσα ως έκφραση και εξομολόγηση του Ελληνικού λαού, αλλά δεν αναφέρει το δημιουργό της, που είναι ,όπως και οι άλλοι δημιουργοί των κλασικών έργων της αρχαιότητας, οι Έλληνες λόγιοι. Η Ελληνική γλώσσα είναι δημιουργία των λογίων , γι΄ αυτό και είναι ρυθμισμένη με τρόπο νοηματικό. Οι λέξεις ,στην Ελληνική γλώσσα, δεν είναι αυθαίρετα φωνητικά και γραμματικά σημάδια για να χρησιμεύουν ως μέσον συνεννοήσεως.

Η γλώσσα είναι η αποτύπωση του πνεύματος και της κοσμοθεωρίας του λέγοντος. Δεν είναι απλώς και μόνο ήχοι ή γραπτά σύμβολα, που χρησιμεύουν ως μέσον συνεννοήσεως, όπως είναι π.χ. τα σήματα μορς , αλλά είναι έκφραση της ψυχής. Έξοχο παράδειγμα ότι η γλώσσα, δεν είναι απλό μέσον συνεννοήσεως, είναι η δημιουργία, η εξέλιξη και η ύπαρξη της Ελληνικής γλώσσας!

Η Ελληνική γλώσσα εξέφρασε όλο το βάθος της Χριστιανικής Διδασκαλίας σε όλα τα έθνη. Όταν Έλληνες της εποχής του Χριστού ζήτησαν να δουν τον Κύριο και εμφανίστηκαν μπροστά του ο Κύριος είπε: «Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου», προλέγοντας τη θεϊκή μεταμόρφωση και ολοκλήρωση του ανθρώπου, η οποία συνδέεται με την πίστη στο Χριστό και την ορθή κατανόηση της Ελληνικής γλώσσας από όλα της Έθνη της Γης!

Είναι παρήγορο, ότι ακόμα και σε εποχές σαν τη δική μας, στην οποία οι πνευματικές αξίες υποτιμούνται , υπάρχουν ακόμα φωτισμένα πνεύματα σε όλη τη γη, που πιστεύουν στην μοναδική αξία της Ελληνικής γλώσσας κι αγωνίζονται για να εξακολουθήσει η διδαχή της στο πρωτότυπο (όχι σε μεταφράσεις) στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και στις πιο έγκριτες σχολές όλου του κόσμου!