Ο λόγος του Θεού θεραπεύει (γράμμα σε φίλο συγγραφέα)

Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

"και γαρ ούτε βοτάνη ούτε μάλαγμα εθεράπευσεν αυτούς
αλλά ο σος, Κύριε, λόγος ο πάντας ιώμενος."
(Σοφία Σολωμώντος 16,12)


Αγαπητέ φίλε, χαίρε και αγάλλου

1. Αφορμή για να σου γράψω μου έδωσε το τελευταίο διήγημά σου. Δεν έχει σημασία που δεν αγαπώ αυτού του είδους τη λογοτεχνία (μαύρη λογοτεχνία) το έργο σου δεν στερείται αρετών. Μου έκανε εντύπωση η δύναμη της περιγραφής, τόσο που κάνει τον αναγνώστη να βλέπει την ιστορία να ξετυλίγεται μπροστά του.

2. Πέρα απ΄ τη λογοτεχνία έχομε τις ελπίδες μας στο πνευματικό γράψιμο και στην πνευματική ανάγνωση. Στα κείμενα των αγίων δεν υπάρχει η παραμικρή παθητική έκφραση, όπως και στην αγιογραφία δεν θα δεις φυσιοκρατικές αναπαραστάσεις σαν αυτές της Δύσεως. Ακόμα και στα πρόσωπα στην Κόλαση υπάρχει εκείνη η κατασταλαγμένη ηρεμία. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι ότι στην Ορθοδοξία ο λόγος είναι θεραπεία.

3.Στο λόγο που θεραπεύει το υλικό δεν παρουσιάζεται ωμό και ακατέργαστο.Έχει τα χαρακτηριστικά της θεραπευμένης ψυχής. Οι άγιοι λένε να μη γράφουμε όσο είμαστε ψυχικά άρρωστοι.

4. Ο λόγος του Θεού θεραπεύει την ψυχή. Και στο γράψιμο όπως και παντού προσέχουμε πως εποικοδομούμε. Ουδείς δύναται θείναι θεμέλιον άλλον παρά τον κείμενον που είναι ο Ιησούς Χριστός, γράφει ο Απόστολος Παύλος.

5. Το διήγημά σου ανήκει στη μαύρη λογοτεχνία. Ο αναγνώστης πρέπει να διαθέτει γερά νεύρα. Το διάβασα το πρωί και τώρα που σου γράφω είναι βράδυ. Ακόμα είμαι επηρεασμένος από την εφιαλτική ατμόσφαιρα που περιγράφεις.

6.Επανέρχομαι στη θεραπευτική δύναμη του λόγου του Θεού, είτε αναγνώστης είσαι είτε αναμεταδότης του, όπως ο γράφων. Αν δεν γνώριζα τη θεραπεία του λόγου του Θεού δεν θα έγραφα. Πιστεύω πώς το να είσαι ένας αναμεταδότης δεν θεραπεύεσαι μόνον εσύ, αλλά μπορεί να βοηθήσεις και άλλους που βρίσκονται σε παρόμοια με τη δική σου κατάσταση.

7.Η μελέτη της καρδίας μου σύνεσις, γράφει ο Δαβίδ. Ο νους του ανθρώπου είναι ο ηγεμών του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. Η ομορφιά είναι η ακτινοβολία της τάξης στην ψυχή. Ξέρουμε τί γράφουμε και γιατί. Δεν είμαστε αιχμάλωτοι του ασυνειδήτου.

8. Στο βιβλίο των Ψαλμών μετά τον ψαλμό της μετανοίας (50ός)που είναι ένα βάλσαμο στις συντετριμμένες καρδιές υπάρχει ο ψαλμός του ανθρώπου ο οποίος δεν έχει μετανοήσει ακόμα (51ος). Ο ψαλμός αυτός είναι μια θεραπεία με πολύ δυνατά φάρμακα. Μια που η πρώτη θεραπεία του εξομολογητικού λόγου δεν είχε αποτέλεσμα, ακολουθεί η θεραπεία με ακόμα πιο δυνατό φάρμακο. Πρόκειται για την περιγραφή της αμετανόητης ψυχής. Μια περιγραφή της ψυχής του ανθρώπου, ο οποίος εμμένει στις ανομίες του.

9. Αυτός που θα δει τον εαυτό του στον ψαλμό αυτόν σαν μέσα σε καθρέφτη και θα πει "αμάν, εγώ είμαι αυτός", αυτός θα θεραπευτεί, αν ζητήσει το έλεος του Θεού. Αν πει "εγώ είμαι αυτός, συγχώρεσέ με, κύριε, και ελέησόν με".

10.Στο δεύτερο μέρος του ψαλμού είναι ο λόγος ο αγαθός, Διαβάζοντάς το λόγο αυτό νιώθεις κιόλας τη θεραπευτική του δύναμη να σε μεταμορφώνει και να σε ενισχύει. Ο Ιησούς συμβαδίζει με την αποθάρρυνση.

Υ.Γ. Καλύτερα να ρωτήσει κανείς τον πνευματικό του.Η Εκκλησία είναι για τους πιστούς η κιβωτός της σωτηρίας.