Τί καινούριο κομίζουν οι γνωστοί πολιτικοί;

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Τί καινούριο κομίζουν οι γνωστοί πολιτικοί; Τι το διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε; Μετέτρεψαν την πολιτική σε κερδοφόρα επιχείρηση κι οι ίδιοι έγιναν μεγαλοεπιχειρηματίες.
Και δεν φθάνει αυτό κήρυξαν τον πόλεμο κατά των μικρών επιχειρήσεων. Οι μικροεπιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις τους και μόνο γι΄ αυτό πρέπει να τους αγνοήσουν και να απόσχουν από τις εκλογές.
Οι πολίτες που δεν περιμένουν τίποτε καινούριο από τους γνωστούς πολιτικούς, αργά ή γρήγορα θα καταλάβουν ότι το σύστημα που παράγει επιχειρηματίες πολιτικούς δεν πάει άλλο στην Ελλάδα, γιατί οι πολιτικοί έχουν αποκαλυφθεί όπως είναι στην πραγματικότητα, επαγγελματίες πολιτικοί.
Τα πολιτικά κόμματα με τους επαγγελματίες πολιτικούς δεν είναι κοινωφελείς οργανώσεις, αλλά κούφια ονόματα σαν τις «κούφιες βασιλείες» του Καβάφη. Ονόματα που όπως τα οικογενειακά ονόματα των πολιτικών μεταβιβάζονται μαζί με την εξουσία στους κληρονόμους τους.
Τι καινούριο κομίζουν οι γνωστοί πολιτικοί και ζητούν την ψήφο των πολιτών;
Αποδυνάμωσαν τους πολίτες και επαγγέλλονται μια δημοκρατία δίχως πολίτες και μάλιστα με την ψήφο τους.
Θυμίζουν τις αρχαίες ανθρωποθυσίες που ξεγελούσαν τα θύματά τους με την καλοπέραση για να τα θυσιάσουν στο τέλος με τη θέλησή τους.
Γνωρίζουν οι ίδιοι ότι δεν πάει άλλο το σύστημά τους. Αυτός είναι ο λόγος που κόπτονται να αναγνωρίσουν οι πολίτες ότι φταίνε οι ίδιοι για την κατάστασή τους. Ας πρόσεχαν. Ας μην ήταν ψεύτες, κλέφτες, αφερέγγυοι, σπάταλοι με ξένα χρήματα. Τέτοιοι πολίτες, τέτοιοι πολιτικοί. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Αν δεν είμαστε εμείς θα έρθουν χειρότεροι από μας. Έτσι ζαλίζουν τον κόσμο. Μετά από μας το χάος.
Τα ΜΜΕ εφαρμόζουν για τον εκμαυλισμό των πολιτών την τακτική της κότας και του βάτραχου. Μια φορά, λέει ο μύθος, ένας μυλωνάς κάθισε να ψήσει μια κότα στη σούβλα.
Κάθισε δίπλα του ο διάβολος για να ψήσει ένα βάτραχο. Κάθε λίγο ο διάβολος σήκωνε τη σούβλα και χτυπούσε την κότα λέγοντας, εσύ κότα , εγώ βάτραχο, εσύ κότα , εγώ βάτραχο. Ώσπου αηδίασε ο μυλωνάς και πέταξε μακριά την κότα.
Ο μύθος θέλει να πει ότι όταν το αηδιαστικό συμφύρεται με το καθαρό, γίνεται συχαμερό και το καθαρό. Όταν ένας ποντικός περάσει μέσα από την κατσαρόλα, πετάς ολόκληρο το φαγητό. Θέλει να πει όμως και κάτι άλλο. Ότι μετά πρώτο και δέυτερο πάθημα, προσέχεις και δεν ψήνεις την κότα σου με το διάβολο, ούτε αφήνεις την κατσαρόλα σου ξεσκέπαστη. Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και τον νοικοκύρη.