Ένα τραγούδι απ΄ την Ταγγέρη (ή περί οικονομίας)

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Ένα τραγούδι απ΄ την Ταγγέρη μιλάει για κάποιον που είχε τάξει ως σκοπό της ζωής του να ταξιδέψει στην Ταγγέρη. Σε όλη του τη ζωή μάζευε χρήματα για το ταξίδι του αυτό. Μια μέρα εκμυστηρεύτηκε σ΄ ένα γερο-σοφό το σχέδιό του και ζήτησε τη γνώμη του. Ο γερο -σοφός του είπε: " Αν δεν βλέπεις τι είναι γύρω σου κάθε μέρα, τί θα δεις όταν θα πας στην Ταγγέρη;"
Ο υλισμός δεν βλέπει στη ζωή και στον κόσμο τίποτε άλλο πέρα από την οικονομική αξία. Ο άνθρωπος για τον υλισμό είναι μια οικονομική αξία. Το δίλημμα του υλισμού είναι, οικονομία ή θάνατος. Όλες οι ανθρώπινες αξίες ευτελίζονται για να αντικατασταθούν από το χρήμα.
Ένας γνωστός μου παραπονιόταν για τον γέρο πατέρα του. Γιατί να ζει; Γιατί να μη ζει; τον ρώτησα. Γιατί να ζει αφού δεν προσφέρει τίποτα; είπε.
Κάποιος ποιητής έκανε τον παρακάτω μύθο για τον υλισμό: Ένας χοίρος λέει στο διπλανό του : <<Δε βλέπεις που μας ταϊζουν για το χασάπη;>> <<Τί να κάνουμε; Να μην τρώμε;>>, απάντησε ο άλλος.
Το δίλημμα των χοίρων, όπως και το δίλημμα <<οικονομία ή θάνατος>> του υλισμού, είναι ένα ψευδοδίλημμα. Το ερώτημα δεν είναι αν τρώνε ή χοίροι ή αν δεν τρώνε, αλλά αν τρώνε για να τους σφάξουν ή όχι. Το ίδιο και με το ψευδοδίλημμα της οικονομίας. Το ερώτημα δεν είναι αν έχουμε οικονομία ή δεν έχουμε , αλλά αν αφήνουμε να μας κάνουν δούλους ή όχι.
Ο χριστιανός που επιλέγει το δίλημμα , οικονομία ή θάνατος εκπίπτει από την πίστη του, γιατί εξαρτά τη ζωή του από το χρήμα και όχι απ΄ το Θεό. Μέρα με τη μέρα οι υλιστές που κατέλαβαν την εξουσία υποβιβάζουν την ανθρώπινη ζωή και τον άνθρωπο. Η πορεία αυτή δεν έχει γυρισμό. Ο υλισμός σαν τους ιούς πεθαίνουν όταν θριαμβεύουν εξοντώνοντας το θύμα τους.
Το αληθινό δίλημμα είναι ελευθερία ή θάνατος. Για όλους τους ανθρώπους το δίλημμα αυτό είναι αναγκαίο. Εκείνοι όμως που το επιλέγουν με τη θέλησή τους είναι ήδη ελεύθεροι. Ελευθερία είναι να αγωνίζεσαι για την ελευθερία.
"Αν δεν βλέπεις τι είναι γύρω σου κάθε μέρα, τί θα δεις όταν θα πας στην Ταγγέρη;"