Τα ίχνη του ανέμου (Η έννοια της καύσης των νεκρών)

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

(Μια περίληψη απ΄ το βιβλίο "Ένας ήσυχος άνθρωπος")

Η στάση προς το σώμα του ανθρώπου είναι ανάλογη με την αντίληψη για τη ζωή: Όπως η ζωή έτσι και ο θάνατος (Cuale vite, tale morte).
Έτσι είναι αυτή η ζωή, καπνός που φεύγει, στάχτη που μένει. (Asi es la vita cuesta, fume que sale, cenere que resta).(Tραγούδι των ναυτικών).
"Πέρασα το ποτάμι, γ.. το άλογό σου" (Ελληνική παροιμία για την αχαριστία).


Στην Ανατολή όπου εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι ζουν κάτω από απολυταρχικά καθεστώτα,(βοηθούν και οι θρησκείες τους) αποδέχονται ως μοιραία την υποβάθμιση της ζωής. Επιζητούν την εκμηδένιση, την εξάλειψη κάθε ίχνους, ώστε να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα να ξαναυπάρξουν ως άνθρωποι, επιλέγοντας άλλες μορφές ζωής, όπως φυτά ή ζώα. Στις Ινδίες π.χ. πάμπολλες κάστες από την άποψη της αξίας είναι κατώτερες των ζώων.
Η φωτιά ταιριάζει σ΄ αυτές τις αντιλήψεις για τη ζωή. Η φωτιά μετατρέπει την οργανική ύλη σε ανόργανη, σε μηδέν. Η στάχτη είναι το σύμβολο του μηδενός. Κανένας ζωντανός οργανισμός δεν την πλησιάζει. Η φωτιά είναι το μόνο από τα στοιχεία του κόσμου, που δεν ανακυκλώνεται.
Παράδοξος ο πόθος της ανυπαρξίας, της νιρβάνα, του σβυσίματος του προσώπου στο μηδέν, στο αιώνιο και απόλυτο σκοτάδι. Οργή και στάχτη και κονιορτός το σώμα μας. Έτσι φέρονται σ΄ ένα σύντροφο κι ένα φίλο; Γιατί αυτή η αγνωμοσύνη και μάλιστα στο τέλος; Δεν είναι το σώμα άγιο, ως ενδιαίτημα της ψυχής, ένας ναός του πνεύματος; Στάχτη για να μη θυμίζει τίποτα; Να μη θέλει κανείς ούτε την πρόσκαιρη ανάμνηση του μνήματος; Τί έλλειψη ευαισθησίας και τι βαρβαρότητα στα ποιητικά αριστουργήματα που χρωστούν την ύπαρξή τους στα μνήματα. Πλούτος συναισθημάτων, αγάπη , θλίψη, τρυφερότητα, νοσταλγία. Που θα ακουμπήσει όλος αυτός ο πόνος σε ένα τεφροδοχείο; Ύπήρξαν μεγάλοι ποιητές που τα ωραιότερα ποιήματά τους είναι επιτάφια, τόσο δικοί μας όσο και ξένοι.
Μπορείς να φανταστείς, ευγενικέ αναγνώστη, τη βροχή να κατεβάζει στη γη εκτός από ραδιενεργό σκόνη και ανθρώπινα αποκαϊδια; Πήγε κάποιος στην Ινδία και είδε ένα σκύλο να κραταέι ένα ανθρώπινο αποκαϊδι στο στόμα του.