Πολλοί πολιτισμοί ισον κανένας πολιτισμός

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

"Ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει ένα «υπέρτατο ενδιαφέρον»
για κάτι το οποίο είναι λιγότερο από προσωπικό".


Πολυπολιτισμικότητα και δημοκρατία.Συμβαδίζει η πολυπολιτισμικότητα με τη δημοκρατία; Η δημοκρατία στηρίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών και στην αίσθηση αυτών περί ενός κοινού οράματος και κοινών ηθικών υποχρεώσεων.

Η πολυπολιτισμικότητα δεν είναι παρά συμβατικός πατριωτισμός και απλή διακήρυξη πίστης στη δημοκρατία. Η επικοινωνία είναι ανειλικρινής και η αγάπη ανέφικτη.

Κανείς δεν μπορεί να έχει προσωπική σχέση με μια γενική ιδέα. "Ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει ένα «υπέρτατο ενδιαφέρον» για κάτι το οποίο είναι λιγότερο από προσωπικό". Μια κοινωνία στην οποία τα μέλη δεν έχουν κοινό πολιτισμό, κοινή ιστορία, κοινές αξίες κλπ. είναι μια διαλυμένη κοινωνία.

Ο άνθρωπος είναι πρόσωπο και οι κοινωνίες των ανθρώπων αποτελούνται από πρόσωπα ή πολίτες που είναι το ίδιο. Όχι πρόσωπα όχι πολίτες και όχι πολίτες όχι πόλεις και όχι πόλεις όχι πολιτισμός και όχι πολιτισμός όχι δημοκρατία.


Η Δύση βιώνει την αποτυχία της «πολυπολιτισμικότητας» και του «συνταγματικου δηλαδή του συμβατικού ή τυπικού πατριωτισμού». Εμείς στην Ελλάδα βρισκόμαστε τριάντα χρόνια πίσω από τη Δύση. Τρέχοντας λοιπόν πίσω από τη Δύση θα αντιληφθούμε την αποτυχία της «πολιτισμικότητας» και του «συμβατικού πατριωτισμού» μετά από τριάντα χρόνια, αν και τα συμπτώματα της αποτυχίας τα βιώνουμε με οδυνηρό τρόπο από τώρα.

Οι ηγέτες μας δεν πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι πρόσωπο, που το κέντρο της ζωής του είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δεν θέλουν να είναι και οι ίδιοι πρόσωπα κι αφού δεν θέλουν, δεν είναι. Το μικροπολιτικό και το ιδιωτικό συμφέρον τους δεν τους αφήνει να δουν πιο μακριά. Ότι ο άνθρωπος δε ζει μόνο με τροφή, ότι η ζωή του περιστρέφεται όχι γύρω απ΄ το εγώ του, αλλά γύρω απ΄ το ιερό και ότι ζει ανάμεσα στη γη και στον ουρανό, ανάμεσα στο ορατό και στο αόρατο κι ανάμεσα στο χρόνο και στην αιωνιότητα. Απομακρύνθηκαν απ΄ το Θεό και την Εκκλησία και ακολουθούν ιδέες, που είναι ξεπερασμένες εδώ και αιώνες, όπως η ιδέα της «πολυπολιτισμικότητας» και του «συμβατικού πατριωτισμού" που ξεκίνηση με το Διαφωτισμό για να καταλήξη στην αθεία και στο μηδενισμό.