Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου

Ψαλμός 142 του Δαβίδ, ότε κατεδίωκεν αυτόν
Αβεσσαλώμ ο υιός αυτού

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου,
ενώτισαι τη δέησίν μου εν τη αληθεία σου,
εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου
και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου,
ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων.
ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου,
εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου,
εκάθισέν με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος
και ηκηδίασεν επ΄ εμέ το πνεύμα μου,
εν εμοί εταράχθη η καρδία μου.
εμνήσθην ημερών αρχαίων
εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου,
εν ποιήμασιν των χειρών σου εμελέτων.
διεπέτασα προς σε τας χείρας μου,
η ψυχή μου ως γη ανυδρός σοι.
(διάψαλμα)
ταχύ εισάκουσόν μου, κύριε,
εξέλιπεν το πνεύμα μου.
μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ' εμού
και ομοιωθησομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον,
ακουστόν ποίησόν μου το πρωί το έλεός σου,
ότι επί σοι ήλπισα.
γνώρισόν μοι, κύριε, οδόν εν ή πορεύσομαι,
ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου.
εξελού με εκ των εχθρών μου, κύριε,
προς σε κατέφυγον.
δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου,
ότι συ εί ο Θεός μου.
το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει μοι εν γη ευθεία.
ένεκεν του ονόματός σου, κύριε, ζήσεις με,
εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου
και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου
και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου,
ότι εγώ δούλος σου ειμί.